#Unicode
TTTT~⏰~TTTT
6:30 AM
"အင်းးးး..."
အကြောဆန့်ကာ အနားတွင်မြည်နေသော နှိုးစက်ကြီးကိုပိတ်လိုက်သည်။
.
.
.
.
.
7:10 AM
Ring~~Ring~~Ring~~
"H..e.llo"
"°'%°•×÷~"
"မဟုတ်ပါဘူး"
"&×'×&×=-$"
"ဟာ..ဘယ်မှချေးမထားဘူး! ဘာတွေလာတောင်းနေတာလဲ ဒီီမှာ မျက်လုံးမကောင်းရင်လည်း မျက်မှန်တပ် ဒါမှမဟုတ်ရင် ဘေးကသူအကူညီတောင်းပြီးမှ ph noကိုနံပါတ်နှိပ်!!"
အိပ်ကောင်းနေချိန် အနှောက်အယှက်လာပေးသောအဝင်ကောကြီးကို ချလိုက်ပြီး
*ဘယ်ချိန်ရှိသွားပြီလဲ..?*
ထိုအချိန်မှ ပွင့်လာသောမျက်လုံးတွေက ရန်သူတော်နှိုးစက်ကြီးကိုသာ အရင်ဆုံးအကြည့်ချင်းဆုံလိုက်သည်။
"!!! ဟာ၇နာရီထိုးပြီးပြီ shitt!... သေစမ်းနောက်ကျပြီ"
တိမ်တိုက်ကြားမှ နေမင်းကြီးက ခန်းညားစွာနှင့်ရှေ့ပြေးတမာန်တော် လင်းရောင်ခြည်တို့နဲ့အတူသာယာသောနံနက်ခင်းတစ်ခုကိုဖန်တီးလာလေသည်။
"အမြဲပဲ ပြာပြာသလဲ"
"လေးဟန်ရာ အဲ့လိုပြောနေမဲ့အစား အလုပ်လုပ်လိုက်တာကပိုမထိရောက်ပေဘူးလား"
"ငါက ကြိုသိလို့လုပ်ထားပြီးသား ရော့အဆင်သင့်ပဲ"
"hee hee"
"ဒီမှာတော့စားသွားပါကောင်လေးရယ်"
"ထုံးစံအတိုင်း အလုပ်မှာပဲစားတော့မယ် လေးဟန်ရေ ကျွန်တော်သွားပြီနော်"
လေးဟန်ပြင်ပေးထားသော coffeeနဲ့မုန်လေးထည့်ထားတဲ့အိတ်လေးကိုကိုင်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
"ကောင်လေး Yibo!"
သူလှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး
"ဒီနေ့အဖို့ ကံကောင်းပါစေကွာ"
မုန့်အိတ်လေးကိုမပြကာ
"မုန့်အတွက်ရော ဆုအတွက်ပါ နှစ်ထပ်ကွမ်းရှဲရှဲပါလေးဟန်။ လေးဟန်လည်းရောင်းကောင်းပါစေ"
ထိုသို့ပြောပြီး ချိုသာသောအပြုံးလေးတစ်ခုနှင့်နှုတ်ဆက်ကာ ဆိုင်ရှေ့က စီးတော်ယာဉ်ဘီးလေးနဲ့အတူ အလုပ်ဆီသို့ထွက်လာခဲ့သည်။
YOU ARE READING
My Saint Vampier 🧛♂️ (U+Z) Completed
Fanfictionယုတ္တိမရှိတဲ့ အဖြစ်အပျက်တစ်ခုမှာ မှောင်ခိုသံယောဇဥ်ဖြစ်သွားတာကတော့ အဓိပ္ပာယ်မရှိဘူးနော် ...... 💚❤️ ယုတၱိမ႐ွိတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုမွာ ေမွာင္ခိုသံေယာဇဥ္ျဖစ္သြားတာကေတာ့ အဓိပၸာယ္မ႐ွိဘူးေနာ္..... 💚❤️
