[TR/🇹🇷] Müslümanım diyen bir insan niçin namaz kılmak istemez?

17. Arkadaş Çevremde Namaz Kılan Yok. Onlardan Etkilendim.

Allah affetsin bir dönem benim de namaz kılmama sebeplerimden birisiydi... Arkadaşım namaz kılmıyor; bende kılmayacağım... Neden acaba diğer arkadaş şöyle düşünmüyor; 'arkadaşımnamaz kılmak istiyor; ben de kılacağım.' 

Arkadaşlarından namaz kılmayan biri namaz teklifiyle karşıkarşıya geldiğinde ilk önce arkadaşlarıma ne diyeceğim? Diyedüşünür. Tam o an şeytan, arkadaşları adına, alaya alarak konuşur;

"Demek namaza başlayacaksın! Sofu olcan hı! Desene senide kaybettik!' Aynı mahallede beraber büyüyen, iyi ve kötü günlerinde beraber gülüp beraber ağladıkları arkadaşlarının vedakonuşmasıyla yanlız kalacağına inanır...

Kabuk değişikliği zor geçer... Kabul görmüş bir hayattan vazgeçip bazı özgürlüklerin kısıtlandığı bir hayatı tercih etmek... İyibir inanç ve iyi bir destekle kolaylaşır ancak... Namaz teklifiylekarşılaştıysanız (bu kitapla karşılaştınız en azından) en iyi destekçiniz ve dostunuzun Allah-u teala olduğunu düşünün... Dostlarınen güzeli... Sizi en iyi anlayan... Geleceğinizin parlak olmasınıisteyen en iyi dost...

Şeytan, arkadaşlarınızın adına şöyle konuşmaz;

'Namaz kılmak istemene arkadaşların olarak çok sevindik...Gecikmiş de olsa doğru bir karar... Sen bize bakma... Bizim içinkendini ateşe atma... Yine arkadaşız... Öğrenir, bize de öğretirsin... Seninle gurur duyuyoruz' Hiç düşündünüz mü, neden şeytanın ilk konuşmalarına göre hayatımıza yön vermek istiyoruz?  

 Neden hep ümitsiz bir hayatı tercih ediyoruz? Neden empati yaparken karşımızdakileri aleyhimizde konuşturuyoruz? 

 Üç-beş arkadaş için cennetimizi nasıl feda ederiz? Hem onların bize soğuk davranacağını da kim söylemiş? Size şimdi konumuzla alakalı hayatımdan bir kesit anlatayım;

1989'da Malatya'dan İstanbul'a taşındık... Kısa sürede mahallemizde arkadaşlar edindik... O kadar arkadaş içinde kendimize en yakın gördüğümüzle tüm sırlarımızı paylaşmaya kadar varıyordu... Günün büyük çoğunluğunu birlikte geçirirdik...Gün geldi namaz kılmam gerektiği inancı kalbime iyiden iyiye yerleşti... Şeytan aynı senaryoyu izletti ve ben de o filmin etkisinde kaldım bir süre...

Onunla gezdiğim zaman namaz kılmıyordum... Namaz kılmak ya da arkadaşla olmak... Tercihimi bir türlü namazdan yanakullanamıyordum... Sanki arkadaşım, namaz kılarsan konuşmam diyecekmiş gibi hep erteliyordum... Namaza bir an öncestart verme kararı netleştikçe arkadaşıma karşı cesaretim artıyordu... Gün geldi arkadaşıma : 'camiye gidiyorum. İstersen beklebeni kapıda' dedim. Hiç de beklemediğim bir cevap geldi; 

'beraber kılalım.' 

Onca zaman kılmadığım namazlara mı yanayım, nedendaha önce söylemeyi düşünmediğim aklıma mı yanayım! O günden sonra arkadaşım bir süre namaz kıldı. Ama yurt dışına, Moskova gibi bir yere gitmesi onu namazdan tamamen soğuttu...

Namazı hayatımıza oturtana kadar namaz kılmayan arkadaşlarımızdan bir süreliğine uzaklaşmamız faydamıza olacağı kanısındayım...

Kimsenin kimseye fayda vermediği o mahşeri günde yanınızda anneniz olmayacak... Kimse size zırnık sevap vermeyecek... Uğruna namazınızı terk ettiğiniz kişi sadece sizden sevapisteyecek... İsteyen de aciiiz, istenen de... Karar sizin;

"namaz ya da arkadaş çevresi...''