toen we op het balkon stonden werd het geschreeuw steeds erger we hoorden weer een knal ik pakte lindy's hand en we sprongen, het was hoog het was koud maar verder gebeurde er eigenlijk weinig, we hoorden geen knal, geen geschreeuw ik voelde iets ik stond op en keek om me heen maar zach niemand, t was kaal, en donker. ik begon te schreeuwen lindy ! lindy ! maar ik kreeg geen antwoord ik begon te rennen maar zou ik de weg wel terug vinden?..
