Chanyeol işten eve yeni gelmişti..
Ellerini yıkayıp üstünü değiştirdikten sonra ablasının kucağından kızını aldı..
- Haberleri duydun mu?
Chanyeol: ne haberi?
- geçen ay cesed bulunduktan sonra tekrardan geniş çaplı bir araştırma başlatacaklarmış.. Bulunamayan cesetler çok fazla olduğu için bu sefer daha dikkatli olucakmışlar. Belki chaeyoung'un cesedi-
Chanyeol: Chaeyoung ölmedi abla.
- Chanyeol, biliyorum senin için kabullenmek zor ama-
Chanyeol: CHAEYOUNG ÖLMEDİ DİYORUM ABLA.Sesini çok fazla yükseltmişti... Harin bundan korkup ağlamaya başlamıştı..
Chanyeol: özür dilerim bebeğim. tamaamm, geçtii. Yok bir şey bebeğim.. şştt... korkma.
Kızını öptü..
Chanyeol: eğer annem gibi düşünüyorsan, git abla. Seni evimde istemiyorum. Ben kızımla birlikte annesini beklemeyi bırak 11 ay, 11 yıl olsa bile devam edeceğim.
- Et chanyeol... En sonunda şizofren olacaksın. O zaman Harin'e kim bakacak?
Chanyeol: abla, git. Konuşmak istemiyorum.Chanyeol ablasının gitmesini izledi...
Ve kızına döndü..
Chanyeol: harin'im.. Niye kimse bizim gibi düşünmüyor? Annen yaşıyor bebeğim, onları dinleme. Annen gelecek, seni kucaklayıp tekrar melek sesiyle sana niniler söyliyecek.. çok az kaldı bebeğim, annene olan özlemimiz bitecek, babana güven kızım...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mad At Disney
General FictionDisney'e çok kızgınım, onlar beni kandırdı... /TEXTING/ ~Chanrosé~