°SONSUZUM°

Sonsuzum-18-

-Poyrazın ağzından-

Sikiyim ben böyle işi ya neden gelmedi. Hadi gelmedi ben niye gidip evine bakmadım. Ya beni istemiyosa ? Ya beni sevmiyosa ? Ama en azından gelmiyorum diye haber verebilirdi. Evine gitmem onu görmem lazım.

Arabaya binip hızla esilanın evine gittim. Yol boyu aklımdan okadar çok şey geçtiki umarım iyidir çünkü yarım kalan bi işimiz var.

Evin önüne gelince esilanın odasının olduğ tarafa gidip sarmaşıklara tutunarak odasına girdim. Boş , ve yatağı da toplu acaba ne zaman çıktı. Yada niye gelmedi.

Hemen büşrayı aradım.

"Nerdesin ? Yada boşver hemen esilanın evine gel ve annesine nerde olduğunu sor"

"Tamam ama neden yanında değil miydi ?"

Telefonu kapatıp odasını aramaya başladım. Nereye gittiğine dair bi işaret aradım ama yok. Yaklaşık yarım saat sonra kapı çaldı. Sonra büşra nın sesini duydum.

"Şükran abla esila evde mi ?"

"Hayır kuzum dün de gelmedi haber de vermedi. Bende seninledir diye düşündüm"

"Aaa.. Şey evet doğru ya dün bengilerde kaldı. Unutmuşum şükran abla iyi gunler"

Kapı kapandı bende hemen büşra'yı aradım.

"Nerde bu kız"

"Bilmiyorum poyraz bilmiyorum bengide telini açmıyo"

"Kafayı yiyicem nerde bu kız"

"Poyraz benim aklıma bişey geliyo ama"

"Sus o şey benimde aklima geliyo"

"Ya gerçekten kaçırıldıysa"

"Sana sus dedim dimi"

"Olmadı degil sanki"

"Sus. Hem kim kaçırır ki ?"

Eski bütün düşmanlarımı düşündüm ama hiç biri bunu yapmaya cesaret edemez. Aklıma gelen isimle dona kaldım.

"Furkan !"

-Esila'nın ağzından-

Bengiyi o karanlıkta elleri ve gözleri bağlı oturuyoken görünce gözyaşlarımı tutamadım ağlayarak bengiye seslendim.

"Bengi lütfen aç gözlerini. Bengi kendine gel. Bengii !"

Çığlıklarım tüm odayı sararken kapı açıldı. Furkan içeri girdi önce bengiye sonra bana baktı.

"Kendini zorlama güzelim. Halisülasyon hapı aldı kendine gelse bile seni görmez sadece onun korktuğu şeyleri görür. Deniyelim mi ?"

"Hayır dokunma bırak uyusun"

Furkan benginin yanına gidip göz bandını açtı. Önce sakince dürttü ama bengi uyanmayınca tokat attı. Bengi titreyerek uyandı. Önce odayı süzdü sonra furkana bakıp çığlık attı.

"Hayır baba dur vurma yapma baba lütfen tamam sustum ağlamıyorum vurma baba"

"Sana bidaha yapma dedim bengi"

Furkan benginin babasından korktuğnu anlayınca sanki onun babasıymış gibi ona bağırıp vurmaya başladı. Ben sadece bengiye bakıp ağladım. Neden ? Aklımda ki tek soru.

"Baba Özür dilerim lütfen baba tamam"

"Bengi ya sana vururum ya da ona "

Furkan parmağıylaa beni işaret etti. Bengiyle bi an göz göze geldik. Benginin gözünden bir damla yaş süzüldü.

"Tamam baba anneme vurma bana vur lütfen yeter"

"Söyle bengi poyrazın zayıf noktasını söyle"

"Ama baba poyraz.... Poyrazı en çok Esila mutlu eder ve en çok esila üzer"

"Demek esila he"

Furkan bana baktı ve göz kırptı. Demek amacı poyraza zarar vermek yani bizi kullanıyo. Ve bengi ona en yakın olarak benim ismimi verdi.

"Evet esila bak herkes senin adını veriyo demek ki onu en iyi sen tanıyosun"

"Hatırlamıyorum lanet olsun hatırlamıyorum. Hem hatırlasam da sana hiç bişey söylemem. "

"Görucez"

Furkan ıslık çaldı. Hüseyin ve uzun boylu adam ellerinde kare şeklinde büyük bi tahtayla içeri girdi. Sonra gelip beni çözdüler bacaklarım okadar uyuşk ki koşamadım daha doğrusu denemedim bile.

"Bağla"

Hüseyin beni tahtaya X şeklinde kollarımdan ve bacaklarımdan bağladılar. Ne kadar çırpınsamda engel olamadım.

"Bengi annene napmamı istersin"

"Onu sev baba sadece sev o seni çok seviyo"

"Tamam madem sevelim ozaman"

Furkan bana doğru gelip yanağımı okşadı. Eli yavaşça göğüslerime doğru indi.

"Yapma lütfen yapma"

"Konuş ozaman"

"Bilmiyorum hayvan herif bilmiyorum"

"Peki"

Yerden aldığı içkiyi göğüslerime döktü. Islanan kıyafetlerim artık hiç bişeyi gizlemiyo göğüslerim ve bütün vücut hatlarım ortaya çıktı. Furkan beni süzüp gülümsedi.

"Ne cevherler saklıyomuşsun sen bak bak"

Ellerini vücudumda gezdirdi. Hiç bişey yapamadım sadece ağladım.

"Bi söz var bilmem bilir misin ? Tecavüzden kaçamıyosan zevk almaya bakıcaksın"

Tecavüz ! Kelime beynimde yankılandı. Hayır poyraz lütfen yardım et.