0.9

134 14 6
                                    

günlerden cuma, saat 14.40

Günlerdir Taehyung'tan ne bir telefon ne de bir mektup geliyordu. Ne olmuştu acaba? Neden bir anda kendini benden uzaklaştırmıştı? Sorguluyordum. Aynı zamanda da kızıyordum. Beni bu hâlde bıraktığı için, benim kalbimde yara açtığı için kızıyordum.

Bu düşüncelere boğulurken ne okuduğum kitabı anlıyor ne de güzel bir renk karmaşası ortaya çıkarabiliyordum. Bende bıraktığı tek şey kocaman bir kaostu.

"Mademoiselle,"

Kapının takırtısıyla kendime gelmiş ve yeniden yüzümdeki o sahte gülümsemeyi yerine koymuştum.

"Efendim?"

"Sizin adınıza bir mektup geldi."

'Kimden?' diye soramadım. Korkuyordum. Ya ondan değilse? Ya bir başkası gönderdiyse bu mektubu? Ne yapardım ben?

Aisa benim sormamı beklemişti. Fakat benden o beklediği soru gelmeyince kendisi cevaplamaya karar vermişti.

"Taehyung Kim'den."

İşte o anda kalbimde kopan fırtınalar bir anda durmuş, çiçekler açmıştı. Sanki şu an dünyanın en mutlu kadınıydım.

"Şuraya bırakabilirsin, teşekkür ederim Aisa."

"Rica ederim, Madem."

Aisa çıkana kadar heyecanımı gizlemiş, sakince oturmuştum. Kapının kapanma sesiyle birlikte Aisa'nın bıraktığı yerden mektubu alıp okumaya başlamıştım. Mektupta;

'Taehyung Kim'den, Sevgili Mademoiselle Park'a,

Merhaba, Mademoiselle. Size bir haber göndermek istedim. Biliyorum, çok geç oldu. Bunu yapmak için çok düşündüm. Hem de o kadar çok düşündüm ki. Sizi kırıp, incitmekten oldukça korktum. Fakat sanırım böylesi sizi daha da çok kırdı.

Birkaç gündür kendimi pek iyi hissetmiyordum. Evde oturup yaptıklarımı düşündüm. Yanlış bir şey yapmışım gibi bir his içimi yiyip bitiriyordu. Şimdi bana 'Neden yanlış yapasın ki?' diye soruyorsunuzdur. Üzgünüm Madem, hâlâ suskunluğumu korumak zorundayım.

Demek istediğim şu ki, endişelenmeyin lütfen. Ben iyi olacağım. Sadece birkaç günlüğüne izin verin. Ancak böyle de sizi geçiştiriyorum sanmayın. Sadece bazı şeyleri sizin iyiliğiniz için burada böylece anlatamam. Kendinize bu süreçte iyi bakın. Ve her yağmur yağdığında Tanrı'ya şükredin. Kim bilir, belki yollarımız orada kesişir.

Taehyung Kim.'

yazıyordu.

memory | vroséHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin