«Վարդի վերջին թերթը»

Բացահայտում

Ք/Ա-ն զանգեց Անիին, ու հրավիրեց իր տուն, աղջիկները շատ խոսեցին, ծիծաղեցին և կարծես դարձան ընկերուհիներ.
-էնքան էի մտածում, որ գամ Սեուլ հայի կգտնեմ...(Ք/Ա)
-հա շատ չեն հայերը, բայց կան(Անի)
-Ան, արի գնանք տոկպոկի ուտելու ու խմելու, համաձայն ես?(Ք/Ա)
-էն էլ ոնց, ես լավ, համով տոկպոկիի տեղ գիտեմ, գնացինք?(Անի)
-գնացինք(Ք/Ա)
Աղջիկները տանից դուրս եկան ու գնացին տոկպոկի ուտելու, մինչ այդ...պարզվում է որ սև գլխարկով տղան և Նամջունը մոտ ընկերներ են, և սև գլխարկով տղան հաճախ է գալիս Նամջունի տուն՝ որը Ք/Ա-ի տան կողքին է, բայց նա դա դեռ չգիտի...
-Ջուն, ծանոթացար նոր հարևանիդ հետ?(տղա)
-հա, էնքան սիրուն աղջիկ ա, ինքն էլ Հայաստանից ա եկել, ու առաջին անգամ ա Սեուլում(Ջուն)
-պարզ ա, ասում եմ չգնանք տոկպոկի ուտելու, երեկ էի ուզում գնայի էն էլ ասեցի լավ վաղը Ջունի հետ կգնամ, հը ինչ մտքի ես?(տղա)
-հա խի չէ որ, գնացինք(Ջուն)
Տղաները նույնպես գնացին նույն տեղը որտեղ աղջիկներն էին...սակայն նրանք միմյանց չհանդիպեցին, սեղաններն իրարից շատ հեռու էին..
Ժամն արդեն ուշ էր, Անին ու Ք/Ա-ն լավ խմել էին...
-ես օրինակ, չգիտեի, որ սոջուն էսքան ուժեղ ա...(Ք/Ա)
-չէ ես արդեն սովոր եմ, էնքան եմ խմել, որ իմ չափը գիտեմ, բայց դու ոնց որ շատ ես խմել Ք/Ա(Անի)
-չշշշշշշ, ով ասեց? լավ, ես գնամ մեյքափս թարմացնեմ գամ...(Ք/Ա)
Ք/Ա-ն գնաց դեպի 0-0, բայց խառնելով, մտավ տղաներինը, ու հանդիպեց սև գլխարկով տղային.
-խառնել ես, էս տղաներինն ա(տղա)
Տղան արագ հանեց աղջկան դուրս, ու ասաց.
-էն մյուսն ա, շատ ես խմել հա ոնց որ...(տղա)
-վայ, սև գլխարկով տղան ա, լսի դու անունդ տենց էլ չասեցիր, հիմա հո քեզ չեմ ասելու սև գլխարկով տղա, անհարմար ա չէ?(Ք/Ա)
-անունս Յունգի ա, Յունգի...պրծանք?(Յունգի)
-օհ, սիրուն անուն ա, ես էլ Ք/Ա-ն եմ...լավ ես գնամ, թե չէ էլ չեմ դիմանա(Ք/Ա)
Ք/Ա-ն մտավ աղջիկների դռնով, իսկ Յունգին գնաց Նամջունի մոտ...
-խի էսքան ուշացար, սառեց ուտելիքը(Ջուն)
-հահ, ծանոթ մարդ էի տեսել, լավ շուտ ուտենք ավելի չսառի(Յունգի)
Ք/Ա-ն ու Անին գումարը վճարելուց հետո հագան իրենց վերարկուները ու դուրս եկան սրճարանից.
-Ք/Ա ես քեց ճանապարհեմ քո տուն, թե չէ դու մենակով չես հասնի(Անի)
-չշշ, ես կարամ գնամ Ան, հեսա կգա տրանսպորտը կնստեմ կգնամ...(Ք/Ա)
-վստահ ես?(Անի)
-օհ, էն էլ իմ հարևանը, Նամջու՜ն(Ք/Ա)
Նամջունը տեսնելով Ք/Ա-ին արագացրեց քայլերն ու հասավ նրանց մոտ.
-բարև ձեզ(Ջուն)
-բարև ձեզ, ես Անին եմ Ք/Ա-ի ընկերուհին(Անի)
-հահ, հաճելի ա, տրանսպորտին եք սպասում?(Ջուն)
-հա, բայց ես Ք/Ա-ի համար եմ մնում, որ տուն հասցնեմ, թե չէ իմ տունը ստեղ ա(Անի)
-ես կարամ իրան տանեմ, դու հանգիստ գնա(Ջուն)
-Ք/Ա համաձայն ես, որ Նամջունը քեզ տանի?(Անի)
-հա Ան, գնա դու...(Ք/Ա)
-լավ, մերսի շատ, բարի գիշեր(Անի)
-ահա, բարի գիշեր(Ջուն)
Անիի գնալուն պես տրանսպորտը եկավ, Նամջունն օգնեց Ք/Ա-ին ու նրանք երկուսով բարձրացան ու նստեցին իրար կողք, Ջունը չէր խոսում, իսկ աղջիկը քնել էր՝ գլուխը դնելով տղայի ուսին...Նամջունի սիրտը սկսեց արագ զարկել...
-Ջուն հանգստացի, ինչի ա սիրտդ էսքան արագ...խ...փու...ում(Ք/Ա)
-ըհ, ում սիրտը, իմ? չէ նոռմալ ա Ք/Ա...քնեցիր?(Ջուն)
Նամջունը հանեց հեռախոսն ու նկարեց իրեն ու Ք/Ա-ին, բայց աղջիկը քնած էր...
Քիչ անց նրանք հասան, Նամջունը ստիպված էր քնից հանել Ք/Ա-ին...
-օհ, հասել ենք...(Ք/Ա)
Ք/Ա-ն քնելուց հետո մի փոքր ուշքի էր եկել...ու նոր էր հասկանում, որ Նամջունն է իրեն ճանապարհել...
-Ջուն, իրար հետ ենք եկել?(Ք/Ա)
-հա, չես հիշում, Անին ասեց, որ ինքը քո համար ա գալու հասնի ստեղ, ես էլ ասեցի կտանեմ քեց, մեկա իրար կողք ենք ապրում...տենց...(Նամջուն)
-հա, ապրես շատ, կգաս թեյ խմենք?(Ք/Ա)
-ահա...(Նամջուն)
Նամջունը մոռացել էր, որ Յունգին այսօր իր տանն է մնալու, ու Յունգին բանալի չունի...
Նամջունն ու Ք/Ա-ն թեյ էին խմում, տղային զանգ է գալիս, դա Յունգին էր...
-ես կողքի տանն եմ, արի իրար հետ գնանք(Նամջուն)
-ընկերդ ա?(Ք/Ա)
-ահա, էսօր իմ տանն ա մնալու, բանալի չունի...*դուռը թակեցին* ըհը էն էլ ինքը...(Նամջուն)
Ք/Ա-ն գնաց դուռը բացելու, ու տեսավ Յունգիին.
-Ք/Ա? (Յունգի)
-Յուն...գի?(Ք/Ա)
-ըհ դուք ծանոթ եք?(Նամջուն)
-հա...ինքնաթիռում ենք ծանոթացել...(Յունգի)
-լավ, պարզ ա...դե լավ ուշ ա մենք գնանք, Յուն գնացինք...(Նամջուն)
տղաները գնացին իրենց տուն, Ք/Ա-ի ուղեղում չէր տեղավորվում...