«Վարդի վերջին թերթը»

Խոստովանություն

Յունգին որոշել էր խոսեր Չոնգուկի հետ...
-Չոնգուկ պետք ա խոսանք...(Յունգի)
-Յուն, արի վաղը էլի, էսօր...(Չիմին)
-չէ տղերք, դուք գնացեք...մենք կխոսանք(Չիմին)
տղաները Յունգիին ու Չոնգուկին մենակ թողեցին.
-ինչ ա քո ուզածը?(Յունգի)
-ես սիրում եմ Ք/Ա-ին, ու հասնելու եմ իրան(Չոնգուկ)
-Չոն մի կրկնի անցածը(Յունգի)
-ես քեզ էլի եմ ասում, ես չգիտեի...(Չոնգուկ)
-ինքը ասել էր քեզ, բայց դու թքած ունենալով օգտագործեցիր իրան...դու իմ կյանքը փչացրիր(Յունգի)
-Յունգի, ես չեմ հանձնվելու, հա մի բան էլ, մենակ ես ու դու չենք Ք/Ա-ի համար կռիվ տալիս(Չոնգուկ)
-այսինքն?(Յունգի)
-Նամջունն էլ ա սիրահարվել(Չոնգուկ)
-ես էդ գիտեմ, իմ աչքով եմ տեսել, թե ոնց էր ուզում պաչեր...ես քեզ մի բան կասեմ, եթե ուզում ես ամեն ինչ լավ լինի աշխատի քեզ հեռու պահես Ք/Ա-ից(Յունգի)
-ես էլ կկրկնեմ, ես սիրում եմ Ք/Ա-ին ու չեմ հանձնվելու(Չոնգուկ)
Չոնգուկը թողեց ու գնաց...Յունգին շատ էր բարկացած...
անցան ամիսներ, Ք/Ա-ն էլ ավելի էր մտերմացել տղաների հետ...բայց նա դեռ չէր հասկանում, թե ում է սիրում...նրանք Չոնգուկի հետ շարունակում էին զբոսնելը, Նամջունի հետ նույնպես, բայց Յունգին մեկ համբույրից հետո էլ ոչ մի քայլ չէր արել, Ք/Ա-ն ասել էր Յունգիին, որ չի ցանկանում իր պատճառով վնաս հասցնել Չոնգուկին, դրա համար նա և Յունգին չէին խոսում իրար հետ, ու կապ չունեին...Ք/Ա-ն մեքենա էր իրեն գնել, վարել էր սովորել, ու արդեն իր մեքենայով էր գնում աշխատանքի...
հերթական աշխատանքային օր էր, Ք/Ա-ն ուշանում էր, բոլորը զանգում էին, բայց նա չէր պատասխանում...Յունգին փորձեց զանգել...նույնպես պատասխան չստացավ.
-հիմա ինչ անենք?(մենեջեր)
-գնանք Ք/Ա-ի տուն...Յուն ուր?(Չիմին)
-մինչև մտածեք ես կգնամ իրա տուն...(Յունգի)
Յունգիի ճանապարհին է դուրս գալիս Չոնգուկը.
-ես գիտեմ ուր ա Ք/Ա-ն(Չոնգուկ)
-ուր ա, ու ինչ ա եղել?(Նամջուն)
-ավտովթար(Չոնգուկ)
-ինչա?(Յունգի)
-բայց չեմ ասի, որ հիվանդանոցում ա...(Չոնգուկ)
այս խոսքից հետո Յունգին մեկ հարվածով տղային պառկեցրեց գետնին ու նստելով վրան բռնեց օձիգից ու ասաց.
-հենց հիմա ասա(Յունգի)*բղավելով*
-Յունգի հանգստացի(Ջին)
-ասում եմ ասա(Յունգի)*ավելի բարձր*
-չեմ ասելու, մի իմացի, որ չկարանաս գնաս, ու Ք/Ա-ն կհասկանա, որ ես եմ իրան սիրում, այլ ոչ թե քո նմանը, մի փչացրու էդ աղջկա կյանքը(Չոնգուկ)
Յունգին չդիմացավ, ու սկսեց ծեծել Չոնգուկին, անդադար հարվածում էր, տղաները մի կերպ փորձեցին ազատել, անգամ թիկնապահներին կանչեցին...
Յունգին սկսեց զանգել բոլոր հիվանդանոցներն ու փնտրել Ք/Ա-ին անունով...ու վերջապես գտավ...իմանալուն պես արագ սլացավ դեպի հիվանդանոց...
մտնելով Ք/Ա-ի պալատ տեսավ նրան անգիտակից վիճակում պառկած...
-բժիշկ ինչ լուրջ բան կա(Յունգի)
-լուրջ բան չկա...վթարը թեթևակի ա եղել, մնումա սպասենք արթնանա, մի քանի վնասվածք ոտքերի վրա են, բայց նոռմալ ա(բժիշկ)
Յունգին նստեց Ք/Ա-ի կողքին...ու սկսեց խոսել.
-ես շատ եմ լսել, որ ասում են, հիվանդի մոտ պետք ա խոսաս, որ ուշքի գա...Ք/Ա ես քեզ սիրում եմ...հա ու էդ առաջին հայացքից ա եղել, Չոնգուկը մի քանի ամիս առաջ, իմ ընկերուհուն իմ ձեռքից տարելա...ու ես չեմ կարում ներեմ իրան իրա էդ քայլի համար, դրա համար էի ծեծում հենց տեսնում էի, ես մտածում էի, որ քեզ էլ կտանի...բայց քեզ մի ուրիշ ձև եմ սիրում...դու իմ համար շատ ես կարևոր, խնդրում եմ աչքերդ բացի...խոսա ու ասա որ դու էլ ինձ ես սիրում...
տղան հուզվեց, նա չգիտեր ինչ աներ...դուրս եկավ պալատից, ու սկսեց միջանցքով քայլել...գլուխը բռնած քայլում էր, երբ տեսավ, որ տղաները եկան...
-հն Յուն, ինչ նորություն կա?(Հոսոկ)
-բան էլ չկա, սպասում ենք, որ աչքերը բացի...(Յունգի)
-Յուն հանգիստ սաղ լավ ա լինելու(Թե)
-հա, ես գիտեմ, որ լավ ա լինելու...ուղղակի չեն թողում հիմա մոտը լինեմ, դրա համար ստեղ պետքա, սպասեմ(Յունգի)
-բժիշկ կարամ ես մտնեմ?(Չոնգուկ)
-նենց մի արա հիվանդանոցում էլ ծեծ ուտես, չեմ դիմանա...գնա ստեղից քանի հանգիստ եմ զգուշացնում(Յունգի)
-ոչ ոք չի կարող մտնել, աղջիկը կարթնանա, ու կասի, թե ում է ուզում տեսնի(բժիշկ)
-իսկ դու քեզ հույս չտաս, թե քեզ ա ուզելու տեսնի(Չոնգուկ)
-Չոնգուկ մաքրվի ստեղից, նայի հանգիստ ասում եմ...մի նենց արա, որ...(Յունգի)
-լավ, հանգիստ, Չոն արի գնանք դուրս...(Ջուն)
Նամջունն ու Չոնգուկը դուրս եկան հիվանդանոցից.
-ես հասկանում եմ, որ սիրում ես Ք/Ա-ին, բայց հասկացի, Ք/Ա-ն էլ Յունին ա սիրում(Ջուն)
-ինչ գիտես Ջուն, եկել ասել ա քեզ?(Չոնգուկ)
-Չոնգուկ ես լավ գիտեմ...մի խառնվի իրանց կյանքին, թող հանգիստ ապրեն...ես էլ եմ սիրահարված Ք/Ա-ին, բայց գիտակցում եմ, որ Ք/Ա-ն Յունին ա սիրում ու վերջ(Ջուն)
Տղաները դեռ խոսում էին, Յունգին նստած նայում էր մի կետի, ու սպասում...
-աղջիկն արթնացել է, ուզում է տեսնել Յունգիին, ով է ձեզնից Յունգին...?(բժիշկ)
-Յուն, Յուն քո հետ ա բժիշկը(Չիմին)
-հը, հա ես եմ Յունգին(Յունգի)
Յունգին մտավ պալատ ու տեսավ աղջկան՝ աչքերը բաց.
-Ք/Ա...(Յունգի)
տղան նստեց աղջկա կողքին...
-Յուն, կներես, որ չէի պատասխանել զանգերիդ ու նամակներիդ, կներես...(Ք/Ա)
աղջիկը իր ձեռքը դրեց տղայի ձեռքի վրա ու սեղմեց, նրա այտերով գլորվեցին արցունքները...
-Ք/Ա, ինձ կներես, որ տենց էի պահում քո դիմաց...*աղջկա արցունքները մաքրելով*(Յունգի)
-Յուն կգաս մոտիկ(Ք/Ա)
աղջիկը թեթևակի գլուխը բարձրացնելով համբուրեց տղայի նուրբ ու կարոտած շուրթերը, այդ ամենը տեսան նաև տղաները, ովքեր ուզում էին մտնեին պալատ, բայց տեսարանից հետո ետ գնացին, իսկ Չոնգուկը գնաց հիվանդանոցից...