ÂLÂLÂDE

Â: 7**

Odadan kaçışımla kendimi kantine zor attım.. Simay'lar neyseki bıraktığım yerde çaylarını yudumluyorlardı , bi hışımlı sandalyeyi çekip kendimi fırlatırcasına üstüne bıraktım (şuan hiç iyi değilim..)

- Bu ne hal kızım yüzün kıpkırmızı ateşin mi var ? dedi Emir yüzüme tip tip bakarken..(hem de ne ateş be kardeşim yaktı beni zalımın oğlu !!)

- Ala iyi misin ? dedi Simay da aynı garipseyen bakışlar eşliğinde ,

- Ben bi temiz hava alsam daha iyi olacak .. diyerek can havliyle kendimi dışarı attım (yüzüm alev atıyo ?!!)

O sırada boynuma bi nefes vurur gibi oldu ve direk arkamı döndüm Serkan'la karşılaşmak bi anlığına şaşırtsa da sonra çok takmayıp önüme döndüm kolunu omzuma atıp saçlarımı karıştırdı

- Korkuttum mu ? dedi alaylı bi tınıyla ..

Yüzümü yukarı kaldırdım ve ellerini saçlarımdan kurtarmaya çalıştım ,

- Ne yapıcam ben Serkan her şey çok hızlı gelişiyo dün kapımdan yaka paça kovduğum adamın göğsünde yaslı buluyorum kendimi

Derince iç çekti ve gözlerini benim gibi karşıya odakladı ..

-Alaz, abimle çok yakın arkadaştır .. ben de onu abim sayesinde tanıdım ,iyi bi insan ailesinin onun için aldığı bi arsa var merkezin dışında kalıyo , orayı kimsesiz çocuklar için bakım evi yaptırdığını duydum başta anlayamadım neden bi insan arsasına güzel bi ev yaptırmaz da bakım evi yaptırır diye sonra abimin ağzından kaçırması sonucu Alaz'ın evlatlık alındığını öğrendim .. dedi ve ben şok içersinde Serkan' a döndüm (nasıl yani bi dakika Alaz evlatlık mı alınmış??*)

- Nasıl yani Alaz ? ailesine ne olmuş peki? dedim (şok içerisindeyim şuann !!!)

- Ailesi yurtdışında yaşıyormuş çok varlıklı bi aileymiş uçak kazası geçirmişler Alaz'ı dağlık alanda bulmuşlar ama annesi ve babasının cesetlerine ulaşamamışlar , Alaz'ın o kazadan sağ çıkması imkansız gibi birşey ben bunu abimden duyduktan sonra çok şaşırmıştım sonra kazayı nedense araştırmak istedim çünkü çok meçhul bi ölüm ve çok büyük kayıplar verilen bi kazaymış , işte ben araştırdım filan uçak belli bölümlerden parçalanmış, nedense bana stratejik planlanmış bi olay gibi gelmişti.. o yıl ben kendimi fazla kaptırıp baya derinlere inmeye çalıştım ve Alaz'ın şuanki ailesinin gerçek anne babasıyla özel bağlantıları olduğunu öğrendim ama fazlası yok çünkü o bilgiyi öğrendiğimin akşamı bilgisayarımı eve döndüğümde parçalara ayrılmış şekilde bulmuştum..

- OHA şuan aklıma başka kelime gelmiyo başına gelenleri benden başkası biliyo mu peki !?

- Hayır bilgisayar olayını annemler dahil kimse bilmiyor tabii sen hariç.. dedi sırıtarak bense geçirdiğim kaçıncı şok olduğunu bilemediğim şekilde gözlerimi büyüterek ona baktım ..

- Seni bu kısa sürede az-çok tanıdım Ala ama Alaz BARLAS tehlikeli madde gibi birşey iletişim kurduğu her insanı babası Aral BARLAS her şekilde bilir ve adamın öyle bi aurası var ki yanında put gibi kalırsın (oysaki sandalyede otururken gördüğüm adama gayet ısınmıştım) diye geçirmeden edemedim içimden ...

Alaz hakkında öğrendiğim şeyler beni hem fazlasıyla şaşırtmış hem de inanılmaz germişti Alaz' a nasıl davranacağımı şuan kestiremiyorum ama bildiğim tek birşey var o da ona değer verdiğime eminim ve bu saatten sonra da bu olayın peşini bırakmayacağım..

- İçeri geçelim mi Serkan ? dedim, (öğrendiğim şeyleri hazmetmem zor olacak gibi duruyo ..!)

- Geçelim prenses bu anlattıklarım aramızda .. dedi yüzüme bakıp hafiften kaşını havalandırarak ben de ona tebessüm edip ,

- Aramızda ortak ..

- Ortak ?

- Beni gerçekten tanıdıysan bu şüpheli ölüm olayının peşinden gideceğimi de bilmelisin bence "ORTAĞIM!"

- Ben niye ortak? dedi şaşkın ördek yavrusu gibi bakarken..

- Tek başıma yapamam da ondan.. dedim kaşlarımı çatıp dudaklarımı büzdüm ..

Serkan 'ın gözlerinin bi anlık dudaklarıma kayar gibi olduğuna yemin edebilirim , hemen kendimi düzelttim (ama ne bileyim çocuğun dudağıma bakacağını offf!!! )

- Tamam başımın belası geç içeri üşüdün geç ! dedi bezmiş bi şekilde, zafer kazanmış gibi yüzüme kocaman bi gülümseme yayıldı , başıma gelecekleri bilmeden girdiğim bu yola attığım ilk adımdı o gün..

İçeri girip Simay'ın yanına oturdum kantinde biraz daha oturup evlere dağılmaya karar verdik saat epey geç olmuştu , son kez Alaz 'a bakıp eve geçecektim ve şuan merdivenleri çıkıyorum .. (vay be diye aklımdan geçirdim daha geleli ne kadar oldu baya hızlı mıyım neyim ya ben ????*)

Alaz 'ın kaldığı odanın tam önüne geldiğimde kapı aralıktı ve bi adam sesi geliyodu bi an kendimi onları dinlerken buldum , sanırım şuan dinlediğim adam Serkan'ın bahsettiği Mert BARLAS olmalı..

- O kız kimdi Alaz daha önce görmedim haliyle araştırma yapamadım yanına yakınına aldığın insanlara dikkat et.

- O kız benim için özel bi insan baba , ben sana tüm arkadaşlarımın soyunu sopunu araştırıyo olmanı sordum mu hiç .. sormadım , sen de bu kızı bana soramazsın .. şu saatten sonra değişiyorum bu kaza bana bazı şeylerin ne kadar boş olduğunu ve senin benim üstümdeki baskınlığını farketmemi sağladı 18 yaşındayım , bazen unuttuğunu düşünüyorum umarım yeterince açıklayıcı olmuşumdur.

- Benimle konuşurken o üslubunu düzelt ve kendine gel kimin oğlu olduğunu unutma !

- Merak etme unutacak olsam bile unutturulmuyo.

Bir baba oğluyla niye iki yabancı gibi konuşur , bu insan evlatlık bile olsa babası değil mi ? Ya da niye Alaz'ı bu kadar kontrol altında tutuyo olabilir.. sanki Alaz çok değerli bi varlıkmış da onu kaçırıyormuş gibi..

**Bölüm belki kısa oldu ama kafanızda bazı şeylerin oturmasını istiyorum lütfen siz de tam olarak konuya odaklanın ve devamını bekleyin çünkü ilerleyen bölümlerde DARMADUMAN olacağız..**