Bir yeni doğan bebek düşünün..Etrafında olacakları bir an da farketmek zorunluluğu ile...Bir anda tum aile fertleri ve tüm dunya aydınlığı veya karmaşasında nefes alması beklenen..
Anlar ne değerlidir bilmese de an da derdini tasasını her türlü yöntemle ifade edebilmeyi üstün güç ve farkındalık ile etrafina hissettirmeyi başaran sevgi üstünlüğü koşulsuz hat safhada cevredeki fertlere empoze edilmiş en üstün varlık öyle degil mi?
Peki ya bunu biz insanoğlu olarak kaç kişi farkımdayız ? Kaç kosusturmamiza bir bebek sevinci kadar masum yada beklentisiz neşe an da ortamı tanıyabilme varlığımızı "EGO"suz anlatabilme becerisi ile yaşamda nefes alıp veriyoruz...Hadi bi an duralim sadece bir 10-15 saniye kendi anınızı nerde ne sartlarda ne düşüncede ve ne duygu durum icerisinde olduğunuzu farkedelim.Hemde kendimize dahi en yargısız yaklaşıp farklı goz ile bakıyormuşcasına bakabilmeyi sadece ama sadece deneyimleyelim...
Derin nefes alıp sadece gözlemde kalmayı başararak deneyimlerin bizde katkı yaratmasina ve o katki her ne olursa olsun bunu tıpkı anne şevkati ile yada onemsenme değerli hissetme duygularını baz alıp olumsuz dahi olsa merhamet ve sevgi ışığı ile arındırıp kendimize ve Rabbimize Şükür idraki ile yasasaydik?Bu bizde nasil bir huzura erişmeye imkan saglardı?
Biz insanoglu neleri ötelerin ardinda otekilestirdik?Kimi yasama dair degerli ve üstün kıldık?Kimi neyi hangi deger ve yargı kaliplarini katılastıdık ve hangi farkındalığa once nefesimizi sonra nefsimizi kapattik hatta ve hatta hangi dusunce kalıplarını baskalarindan resimleyip kendimizinmiscesine yaşamlarımıza empoze edip bir de gelecek neslimize aktarmaya devam ettigimizin ne derece farkindayiz?
-Biz kimiz?
-Ne derece nefesimiz en iyi haletiruhiye icin hizmette ve alınan bu iplik vari nefesin ne derece şükürundeyiz?
-Sonra umut hissine varmak sorgulayip en dogru hayırımıza ne derece emek caba ve sevgi ile kendimize yaklaşımdayız ?
-Ne verdik ne almayi neyi duyumsamayıp hayata ve karakteristik ozelliklerimize dahil ettik?
-Özguven patlarsa dahi biz karakterimizi hangi yönde yontup yönetip şekillendirmeyi seçtik ?
-Bize bahsedilen nefesi nerde yorduk kimlerle hemhal olup nefesimize kelamlari ekleyip biz buyduk yada buyuz telasina büründük ?
Düşünsel ve bedensel esneklige nerde ne şekli ile yaşamımızda izin verdik akabininde neyi
kendimize mantikli dogru ve guzel kıldık?
-Neye tevazu cercevesi icinde tevafuk olduk?
Bu hayatta sorgulama hali minik bir bebekken baslar ve ruhsal dusunsel bedensel farkindalik yasam sona erene dek devam eder var ettigimiz tum aliskanlik dusunce yapilari dayatilan yasam standartlari geldigimiz yada gelmek istedigimiz noktadir bizi anda var eden ve kimler buna eslik ettigi ise yanlizca biz buna dusunsel olarak izin verdik iste bu farkindaligin hem baslangic hemde zirve boyutu...
Lakin insan zekasi kendini gelisime acik tuttugu ile orantılı olarak kendi faydasi kadar farkindaliga degisime ve tum yasamini hatta cevresini de dahil dönüştürmeye aciktir...
En onemlisi kendimizi sevmek narsist ve Egoistce olmadikca mutavazi terazisini yasamda biz düstur edinmeyi secmis isek farkindalik bir o kadar içten samimi ve esneklikle herkes diledigini anlar boyutuna ulaşır.
Iste bu bizim yasam boyu istedigimiz ve varmak icin caba sarf ettigimiz huzur ve sabir hatta tecrube ve de kolay neşeli bizi tamamlayabilen beklentisiz bizi biz olmakla yücelterek insan insan nedir diye sorguladigimiz tanimi ucu bucaga dayandiramadigimiz dogru ve hakkimizda yasantimizda belki de bize dair katki saglayan bizi buz yapabilen en dogru kisiyi yanimizda var edecek kudretle Rabbimizle sukur sebwplerimize sebep ekleme haline dönüşecektir
Özetle iste ve caba sarf etti Rabbim sonsuz rahmet kapilari ve sonsuz kudreti ile hayatini guzellestirip sana nefeslerinin adimlarinin onemini ve basamaklari bir bir ve yavaş yavaş tecrübe çıraklığı ile ustalığa vardirip seni zafer yolunda baki eylesin..
Rabbim kuluna merhamet ettigi kadar sende gereken kisilere gerçek dogrulukta olanlara merhametini esirgeme kendini onemse kendini sev kendinle muhasebeni hos tut ki sana aynalık etmek istedigin benzer insanlar yaşamında eslik etsin...
Ve tamam ders bitti huzuruna vardiginda sukurler olsun amacima varmayi Kendi cabamla ve en önemlisi de Rabbimin izni ile basarabildim milyonlarca sukur duasinin huzuruna nefs rahatligina nefes ozgurlugune varabildigin noktada var olup orada cizgiyi bozmadan kalabilmek ilk sart olmali...
Sizde hem fikir misiniz?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yürüyen Sihirli Ayaklar
Espiritualbedensel engelli bir bireyin hayatta dair çabasındaki belkide son bahar #dününyasıbugününumudu kitabımın devamı niteliğinde bir kitaptır.Dikkat ruhsal derinlik içermesi uyarısı....!!!oku ve çözümün kendin olmaktan geçtiğini keşif de kal teslim ol ra...
