Ayaz Geceler

Karşılaşma

(Multide Büşra)

Ayaz'dan)

Sabah gün'e gözlerimi açarken ve sıcak yatağından çıkarken : bu gün olacaklar için tahminde bulunuyordum.

Düşüncelerimden sıyrılıp, kendimi duşa attım. Bir süre banyoda rutin işlerimi halletim.

Bu gün yeni işime başlıyacağım için dolaptan beyaz gömlek ,siyah takım elbise ve bunlara uygun ayakkabı alıp giyindim.

Saçlarımada şekil verip aşağiya indim.

Fatma ablanın kahvaltı hazırladığı gördüm ,yanına gidip yanağına bir öpücük kondurdum.

-Günaydın fatma sultan

-günaydın ayaz oğlum.

(Kahvaltı ederken bir yandan da fatma ablayla konuşuyordum. o benim yardımcımdı ,benim için yardımcıdanda öteydi. Onu hep aileden biri olarak gördüm.

- İstanbul daki ilk iş günün bu gün mü ?

- evet hastaneye bu gün başlıyorum.

-hayırlı olsun.

-teşekkür ederim.dedim

Kahvaltım bittiğinde evrak çantamı alıp , evden çıktım.

Arabaya binip anahtarı çevirdim ve hastanenin yolunu tutum.

(Bu gün hastanede ilk günümdü daha önce İzmirde bir hastanede baş hekimlik yapıyordum, istanbula atandım.)

Yola devam ederken ışıklara geldiğimi ve hızımın fazla olduğunu fark ettim.

Bianda Karşımdan bana doğru dalgalı ,kahverengi renkte saçları olan kız arabama çarptı.

Arabadan inip kızın yanına geldiğimde , ayak bileğini ovuyor ve kalkmaya çalıyordu ve bir şeyler söylüyordu.

Kafasını kalırdığında bianda sustu ve gözlerimin içine bakmaya başladı.

Toparlanıp devam etti,

- ehliyeti AVM den mi aldınız ?dedi.

- pardon

...

Niye önünüze bakmıyosunuz?

(Bianda sinirle gülümsüyordum neden gülümsediğimi bende bilmiyordum.)

- siz benim önüme çıktınız .dedim

-ukala dedi ve sinirle taksiye binip gitti.

Bende arabama binip ,önce kargodan evrakları almam gerektiğini hatırladım ve sonra hastaneye geçicektim.

O kız bana ne için ukala demişti?

Kız'ın kalem eteği ve bordo gömleği fiziğine yakışmıştı, biraz sert birine benziyordu, ama dalgalı saçları ve gözleri bambaşka biri yapıyordu onu.

Ben bunları düşünürken , dosyaları aldım ve İstanbul trafiğiyle öğle saatlerinde hastaneye gelmiştim.

Öğle yemeğini yiyip konferans salonunda yerimi aldım.

Konferans başladığında ; müdür bey konuşmaya başladı.

Konferansın amacı; Baş hekim yani beni tanıtmaktı.

Müdür bey bir süre konuştuktan sonra:

-hastanemizin yeni Baş hekimi: "Ayaz KARACA" dedi.

Ayağa kalktım ve kürsüde konuşmaya başladım.

Salondakilere bakarak konuşuyordum ve birinde gözüm takıldı,

Konuşarak onu iyice incelediğimde "o dalgalı saçlar ve beni benden alan gözler'di "

Evet o bu günkü çarptığım" kızdı."

#Sizce bu hayatın bize yaptığı tesadüfmü ? Yoksa bu yeni bişeylerin başlangıcımıydı?#

Arkadaşlar bazı yazım ve noktalama işaretlerinde hatalar var bunları düzelteceğim.
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum, sizleri seviyorum.