SHARIAH'S POV
Hindi ko Alam Kung Ano Ang Nangyayari sa pamilyang Ito. Ang tahimik Kasi nila habang nasa hapagkainan, Gusto ko na ngang Kumuda Ng Kumuda pero parang Hindi siya naaayon SA sitwasyon. Nakakagulat Lang Kasi Hindi Naman sila Ganito kapag Kumakain
Ngayon Kasi Ramdam mo Ang kawalang pakialam nila SA isa't Isa at Hindi Yun ordinaryo para Sa akin. Mukhang wrong timing ata Ang pagdating namin. Sana pala SA bahay nalang ako.
Napabaling ako sa Katabi ko Ng sipain Niya Ang paa ko sa ilalim Ng Mesa. Sinamaan ko siya Ng Tingin. Napaka Feeling close na nga, Ang Lakas pang manipa. Isa Rin Ito SA Dahilan kaya ayaw Kong mag stay sa bahay
Nagulat ako Ng ilapit Ang kanyang Bibig SA tenga ko
"Ganito ba talaga ka tahimik Ang pamilyang Ito kapag Kumain?" Parang napapasong napaiwas agad ako SA kanya. SA Lapit ba Naman Ng mukha Niya. Last time na Hinayaan ko Lang siya ay nanakaw Niya Ang Halik ko
"Pwede ba, Huwag Kang feeling close" sagot ko Sabay Irap.
"Ehh Hindi Mo Naman sinagot Ang tanong ko ehh"
"Hindi ko Rin Naman obligado'ng Sumagot SA lahat ng tanong mo kaya Tumahimik ka Hindi ko kailangan 'yang Bibig mo"
"P-pero—"
"Ylona" naputol Ang Sasabihin niya nang Marinig Namin Ang Tinig Ng ama Ni Ylona.
"Ivan" Napatingin kami Kay Ylona Nang pilosopohin Niya Ang kanyang sariling ama.
Nagulat pa ako Nung una dahil Hindi Naman siya Ganyan. Medyo Matagal-tagal na kaming magkasama Ni Ylona at kahit papaano Alam ko na Kung Paano siya makipag Salita SA kanyang magulang. Nakakagulat Lang talaga ngayon at Hindi ko Alam Kong bakit.
Napatingin ako sa Katabi nang kanyang Ina na Prenteng nakaupo at Parang balewala Lang sa kanya Ang Nangyayari. Ngayon ko Lang siya Nakita at Hindi Maganda Ang kutob ko sa Babaeng Ito. Ipinagsawalang bahala ko nalang.
Naibalik ko Ang tingin Kay Tito Ng Marinig ko siya'ng bumuntong Hininga.
"Ivan, Nagpag-isip-isip namin Ng iyong mommy na dito muna—"
Nagulat ako Ng Biglang Tumayo si Ylona at Hindi pinatapos na Magsalita si Tito. Kita sa mukha Niya Ang Iritasyon ngunit nananatili pa Rin Ang blangkong tingin SA kanyang Mga Mata.
"I lost My Appetite, Thank you for the food. Matutulog na ako" sinundan nalang namin siya Ng Tingin at akmang susundan ko Sana siya sa kanyang Kwarto kaya Lang itong kasama ko Ang kulit.
Hilahin ba Naman Ang laylayan Ng suot Kong T-shirt.
"Minsan Hindi ko na Kilala Ang Anak ko"
Rinig Kong Sabi Ni Tito, napapailing pa siya
"Ahmm—"
"Hayaan mo na Hon, I know someday she will understand it"
"Ahmmm—
"You Know Dad, Ylona is become a Brat. We should teach her a lesson"
Kanina pa nila pinuputol Ang Sasabihin ko ahh? Bakit ba Hindi nila ako pataposin Magsalita at nang matapos Narin Ang Sasabihin ko pero teka, Dad?
Tama ba Ang narinig Ko? T-tama ba Yung Narinig Kong Dad!?
Tinignan ko Ang Kinaroroonan Nung Babae na Parang isang sopistikada Kong kumilos.
Okay Naman siya, Mukha Naman siyang matino pero bakit Parang kulang?, Kulang Ang Nakikita ko ngayon?
"I know Reycial but—"
BINABASA MO ANG
Married To A Casanova Prince
Romance"Pilitin ko mang pigilan na mahalin ka ngunit ang puso ko na ang nagpasiya" Kahit anong pilit kong kalimutan ang nakaraan ngunit parang bumabalik at babalik ako sa nakaraan para maitama ang kasalukuyan. Makakaya ko kaya itong lampasan? Gayung ang na...
