Teaching The School's Playboy How To Dance

~CHAPTER 6~

-ADRIANNA-

I still felt guilty sa mga sinabi ko kay Aiden kahapon, when I went home yesterday hindi pa rin maalis sa isip ko si Aiden, hindi nga ako makapag-focus sa pagbabasa ng Wattpad kagabi 'yan tuloy I need to re-read P.S.22, super nakakakilig pa naman nina Khairro and Eliza, wala kasi akong maintindihan kasi si Aiden ang laman ng isip ko- yes, we're not friends pero syempre I care for him kasi alam ko na na-hurt sya sa sinabi ko...

"Girl, nakikinig ka ba?!"

"Sorry, ano ulit yun?"

"Wala...may problema ka ba?"

"Uhm, kasi di ba lilinisan ko pa ang bleachers..."

"You need help?"

"Ah, hindi kaya ko na yun" after kong nagpaalam kay Megan ay nagmadali ako papunta sa gym, I think kasi wala si Aiden ngayon since death anniversary ng parents nya today.

I was surprised ng makita ko si Aiden na naglilinis ng bleachers, tumulong na ako sa paglilinis and we worked in silence for a few minutes, ang awkward nito, ah...

Pagkaraan ng ilang minutes, I tried to talk to break the silence between us, "Sorry..."

Aiden glanced at me and bumalik ulit sa paglilinis ng bleachers.

"Tungkol sa sinabi ko, I'm sorry hindi ko naman yun sinasadya, eh." I apologized to him.

"I don't need your pity..." Aiden said in a flat tone.

"Hindi naman ako naaawa sayo, eh. I am just asking for forgiveness."

"Nagso-sorry ka ba o nang-iinis?"

"Nagso-sorry..."

"Kung gusto mong mapatawad kita samahan mo ako."

"Hindi ko naman kailangan na mapatawad mo ako, nagso-sorry lang naman ako."

"I will not join in the showcase anymore..."

"And why?!"

"Ayaw mong sumama saken, di ba?"

"Fine...and where are we going?"

"Bibisitahin ko ang parents ko..."

"Sa cemetery?"

"Hindi, sa restaurant gusto mo?!"

"Hoy, tinatanong kita ng maayos..."

"Maayos, eh walang sense yung tanong mo..."

"Ewan ko sayo..."

After naming magtalo we directly went to the cemetery...nagtalo pa nga kami kanina sa flower shop about sa flowers na dadalhin namin, nang makarating kami sa cemetery dumiretso kami sa parents nya.

Tahimik lang si Aiden na nakatitig sa pictures ng parents nya- I also noticed that Aiden and his Dad looked alike.

"Alam mo, kamukha mo ang Dad mo but, you look like the bad boy version of him " sambit ko habang tinititigan ang pictures ng parents nya.

"Wow ah, thanks for your snide compliment." he annoyingly muttered.

"Totoo naman ah, yung Daddy mo mukhang mabait, samantalang ikaw..." hindi ko na tinuloy pa ang sasabihin ko, baka kasi ma-offend ko na naman sya.

"Mukhang masama?"

"Hindi naman sa ganun," tinitigan niya ako, hindi siya naniniwala saken. "I mean, oo you did many bad things but, that doesn't mean na masama ka."

Wala siyang sinabi but he smiled at me...

"Tara na."

"Saan na naman tayo papunta?"
I asked him.

"Do you have classes later?"

"Wala na, but we still needed to practice ballet, kaya kailangan nating bumalik ng school."

"Let's go-"

"Pero, nagugutom na ako" hindi ko maiwasang hindi mag-comment kasi I'm hungry na talaga, food is life, duh!!!

"Kaya nga aalis na tayo, di mo kasi ako pinatapos."

Nagpaalam na kami sa parents nya, after that we went to the restaurant...

Pagkarating namin sa resto the staff greeted him and inihatid kami sa table na pina-reserve nya...

"You really planned all of this, right?"

"Yeah"

"What if hindi ako pumayag na sumama sayo? 'Di mag-isa ka rito?"

"I'm used to it" matipid nyang tugon saken.

"Ang lonely naman nun..." bigla tuloy akong napa-isip, how come kaya nyang mag-isa samantalang ako nahihiya akong mag-approach sa saleslady kung pupunta ako sa mall or kahit man lang pumila ng mag-isa if o-order ako ng food, O.A. mo talaga self.

"I'm used to it" he said and smiled at me.

"What about you're sisters? Hindi ba sila bibisita sa parents mo?"

"Si Ate Joyce nasa U.S. nag-aaral, si Ate Catha naman bumisita na kanina."

Our food arrived kaya tumigil na kami sa pag-uusap...after eating pumunta na kami sa school para mag-practice.