"Geç geleceğim.
Yemek için bekleme.Yatmak için de bekleme.
-Taehyung"
Notu masaya bıraktım. Ne yapacağını hiç bilmiyordum ve dürüst olmak gerekirse merak ediyordum. O benim kocamdı, başka kadınlarla olan ilişkisini sevmiyordum nihayetinde.
Dayanmak zor olsa da pes etsem gidebileceğim hiçbir yer yoktu. Beni kabullenecek bir aile veya abla, ya da bir abi.. Taehyung için her şeyimi bırakarak gelmiştim umutlarımın başladığı vadeye. Pişman mıydım ben de merak ediyordum fakat son zamanlarda yaptığım fedakarlıklar böyle bir şeyin olmadığını gösteriyordu. Aşk denilen şey fazlasıyla küstahtı ve eğer bir kez bile olsa sizi girdabına alırsa kurtulmanız imkansızdı.
Ağlatsa da seviyordum. Belki güldürmüyordu ama ağlattığı anları deneyimlemiştim. Biliyordum, o üzüyordu. Üzülmeye de razıydım.
Beni aldatabilirdi, üzebilirdi ve kırabilirdi. Hepsini kabul ediyordum, ediyorum da. Eve geç geldiği günler üstüne sinen kadın parfümünden tiksinmeme rağmen onunla uyuyabilirdim. Başka kadınlara dokunduğu elleriyle bana da dokunmasına izin verebilirdim. Bunları yapabilirdim çünkü aşkım henüz yepyeniydi. Eskimemişti, tıpkı gözyaşlarım gibi.
Bu yüzden mumları üfleyerek söndürdüm.
Anlaşılan bu gece de kocamın başka kadınların yanından dönmesini bekleyecektim.
[minific episode four]
ŞİMDİ OKUDUĞUN
twsdnmp ✓
FanfictionYağmuru sevdiğini söylüyorsun, ama yağınca şemsiye istiyorsun. Rüzgarı sevdiğini söylüyorsun, esince bedenini başka tarafa çeviriyorsun. Daha önce kimseyi sevmediğini söylüyorsun, fakat herkese yakın davranıyorsun. Sorun şu ki sen, bana aşık olduğ...
