absentis | vhope

2.gün

Günaydın dilemeye yanına geliyorum

Uyanmış kitabını okuyorsun.

Güzel sevgilim, neden konuşmuyorsun?

Tüm gün oturduğun bu yataktan bıkmadın mı sen de?

Uyandığından beri kitap okuyorsun sadece. Kafanı kaldırıp gözlerime baktığında ise minik bir tebessüm konduruyorsun yüzüne.

Ne çok özlemişim bu halini.

Sen gitmeden önce hep dizinde yatardım sen kitap okurken. Yine öyle yapalım mı?

Sorularıma cevap vermiyorsun, unuttun mu konuşmayı?

Olsun, ben hatırlatırım sana unuttuklarını.

İstersen baştan doğarız beraber.

Bugün ne yapalım?

Sahile inelim mi beraber?

İlk gittiğimiz yerlerden biriydi orası.

Seni ilk öptüğüm yerdi.

Şimdi de öpebilir miyim seni?

Gerçekliğin daha iyi oturur belki zihnimde.

Başını çeviriyorsun.

Yoksa beni de mi hatırlamıyorsun?

Yujin teyzenin gözleri sürekli üzerimizde, sen de fark ettin mi?

Sanırım o da şaşırdı geri dönmene.

Varlığına olan hasretim tanrı tarafından görülmüştü besbelli.

Yoksa seni bana tekrar bağışlar mıydı?

Sevgilim?

Sana en sevdiğin omletten yapayım mı?

Yujin teyze sabah kızdı bana.

Neden koltukta yatmışım.

O kadar güzel uyuyordun ki rahatsız etmek istemedim seni.

Ama bu gece..lütfen bu gece beraber uyuyalım. Olur mu?

3 yıl sonra ilk defa kokunu duyarak, tenini hissederek uyuyayım.

Ne oldu ? Birden ayaklandın.

Nereye gidiyorsun sevgilim?

Peşine takılacağım ben de.

Ya seni bir daha kaybedersem?

Buna dayanacak gücüm yok.

Yujin teyze soru yağmuruna tuttu beni.

Hiçbir şey söylemeden nereye böyle diyor.

Bilmiyorum ki nereye gittiğimizi.

Senin peşindeyim sadece.

Sana niye kızmıyor bu kadın?

Haber vermeden çıkan sensin oysa ki.

Bu yol tanıdık geliyor bana.

Sahile mi gidiyoruz yoksa?

Yıllar sonra beraber denizi mi izleyeceğiz?

Sen çok seversin denizi, martıları, güneşi.

Ben de seni izlemekle geçiririm tüm vaktimi izleyemediğim yıllar adına.

Acısını çıkarta çıkarta bakarım güzel yüzüne, gülüşüne.

O ilk oturduğumuz banka geçtin.

Unutmamışsın.

İnan ben de unutmadım hiçbir şeyi.

Her zerren her anımız kazınmış zihnime.

Manzara ne güzel değil mi sevgilim.

Ama sen, sen çok daha güzelsin.

Eve dönerken havanın karardığını fark ediyorum.

Seninle zaman ne kadar hızlı geçiyor sevgilim.

Oysa ki ben hiç geçmesin isterim

Ya zamanın nasıl geçtiğini anlamadan yaşlanırsak ?

Ya ikimizden biri ayrılmak zorunda kalırsa aramızdan?

O zaman nasıl devam eder diğerimiz?

Bunları düşünmek için çok erken değil mi?

Şimdi anın tadını çıkarmalıyız.

Sana söz sevgilim, yanımda olduğun her anın kıymetini bilerek yaşayacağım.

----

Eğer bölüm hoşunuza gittiyse oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. 💛 ~zey

Edit için jininyoonmini 'ne teşekkürkür ederim 🥺💗