absentis | vhope

1.gün

Eve geldiğimizden beri sessiz sessiz oturuyorsun koltukta.

Üstün başın toprak içinde.

Ellerimin geçmek bilmeyen titremesini kontrol edemeyerek eline uzanıyorum.

Hiç düşünmeden elimi tutuyorsun.

Bana şu hayatta en çok güvenen kişi hep sen olmuşsundur zaten.

Ben önde sen arkada banyoya ilerlediğimizde üstündekileri çıkartıyorum.

Bedenindeki ameliyat izleri kalbime saplanıyor.

Nasıl bu kadar gerçek olabilirsin diye düşünüyorum.

Nasıl geri gelebilirsin.

Ya tanrı benim sesimi duydu ya da sen.

Bırakamadın beni tek başıma buralarda.

İyi de sevgilim,

Neden bu kadar geç kaldın?

Şimdi seni sıcak sularla dolu küvetin içine oturttuğumda bir yandan ağlıyor bir yandan saçlarını yıkıyordum.

3 yıl sonra çıkıp gelen ölü ama bir o kadar da canlı sevgilim

Karşımda çırılçıplaksın.

Aklımda sadece tüm bedenini öpebilmek var

Başka hiçbir şey istemiyorum senden.

Bırak öpeyim bütün ameliyat izlerinden.

Bırak öpeyim su dolup nefes almanı engelleyen ciğerlerinden.

Benim için çarptığını bildiğim kalbinden.

Sana aşığım Taehyung.

Bütün hücrelerimle sana aşığım.

Ayım güneşim sensin

Her nefesimin anlamı sensin.

Bu düşüncelerle gözlerimden akmaya devam eden yaşlarımı siliyorsun parmaklarınla.

3 yıl sonra ilk defa elin değiyor yüzüme

Gözlerimi kapatıp başımı eline yaslıyorum

Bu an için yaşamıştım sanki gidişinden sonra

Belki bir gün uyanırım ve her şeyin bir rüya olduğunu görürüm diye yaşamışım

Ama öyle olmadı.

Sen capcanlı dönüverdin hayatıma.

Hoşgeldin sevgilim.

Ne olur

Bir daha hiç gitme.

Şimdi saçlarını kurutuyorum

O kadar narin davranıyorum ki

Hiçbir zaman olmadığın kadar kırılgan gibisin

Kıyamıyorum

Aç olup olmadığını soruyorum ama yine bir cevap alamıyorum

Ne zaman o güzel sesini bağışlayacaksın bana?

Ne zaman o hasret kaldığım sesine kavuşacağım?

Zamanı varsa beklerim.

Beklemekte iyiyim nasıl olsa, değil mi?

3 yıl boyunca bekledim seni.

Önceden de hep beklerdim seni.

Hazırlanmanı, duştan çıkmanı, işten eve gelmeni

Eskiden söylenirdim böyle zamanlarda

Ama bundan sonra..

Sana söz sevgilim ağzımdan seni üzecek tek bir kelime çıkmayacak.

Yatağa yatırıyorum şimdi seni

Bir bebek gibi üzerini örtüp başına minik bir öpücük konduruyorum

Huzurun tanımı tam olarak bu diye geçiriyorum içimden

Huzurun ta kendisi sensin.

Belki rahatsız olursun diye yastığımı alıp salona geçiyorum

Bundan sonra beraber uyuruz değil mi sevgilim?

Uyanmaktan korka korka uykuya dalıyorum.

Uyanınca burada olmayacağından korkuyordum.

----

Eğer bölüm hoşunuza gittiyse oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. 💛 ~zey