Medya:burak
Duyduğum karşisinda yere yikilmiştim. emre'ye losemi teşhisi koymuslardi. annem ve babam durumunun kötü olduğunu hastaliğin çok ilerlediğini söylemişti. babam beni sakinleştirmeye çalişiyordu. hemen yerden kalkip hastanenin içine girdim. emreee emree diye bağriyordum. gözyaşlarima engel olamamiştim . sonra babam beni emre'nin yanina götürmüştü emre bu odada demişti. Kapiyi açinca emre yatakta yüzü solmuş bir şekilde yatiyodu sadece 1 günde bunlar olmuştu emre gözlerini açamiyordu elini tutup seni seviyorum ne olur dayan ne olur beni birakma dedim. Yavaş yavaş gözlerini açmaya başliyordu .tek dediği şey bende seni seviyorum oldu .sonra yine gözlerini kapamişti .sadece ağlamak geliyordu içimden .2 dakka sonra doktor geldi odadan çikmaniz gerekiyor diyince ikiletmeden çiktim . baya saat geçmişti ve burak, cenk, damla ve duru gelmişti annem aramiş duru ve damla bana sarilip ağliyorlardi bende gözyaşlarima hakim olamiyordum wc ' ye giderken babam ve doktorun birşey konustuğunu duydum babam emre'nin 5 aydir lösemi olduğunu benden saklamişti . bunu duyunca birşey demeden koşa koşa duru'nun yanina gittim .babamda beni gormuş olmaliydiki arkamdan gelmiş
-eylül söyleyemezdim anla beni .
- neden baba neden. hastaneye yatirirlardi belki iyleşirdi emre belki eski haline dönerdi
- emre hastaneye yatmak istemedi
- seninle konuşmak istemiyorum diyip yanindan uzaklaştim emre'yi çok seviyordum bunu belli etmesemde onu sevdiğimi biliyordu.
Akşam olmuştu ve cenk hepimize kahve almişti .bana zorla içirmeye çalişiyorlardi ama başarisiz oldular . çok geçmeden 2 tane doktor emre'nin odasina girdiler aceleci gözukuyorlardi emre'yi odadan çikardiklarini görünce korkmuştum hemen doktorun yanina gidip emre'ye ne oldu söylesene diye bağirdim acil ameliyata aliyoruz dedi.o anda yere yikildim .
DURU'DAN
eylül bayilinca hemşirelerin biri onu emre'nin odasına getirdiler burağa doktorla konusmasini söylemiştim 1 saat sonra geldi ve emre'nin durumu hiç iyi olmadiğini söyledi heran ölebilirmiş eylüle nasil soylicez dedim ve doktor gelip emre'nin ölduğunu söyledi
-şuan bitkisel hayata girdi emre'nin beyin ölümu gerçekleşti dediğinde elif teyze ( eylülün annesi) bayildi babasida donmuş bir sekilde boşluğa bakiyordu hepimiz gözyaşlarimiza engel olamamiştik .eylülün yanina gidip olanlari anlatmaliyiz dedi cenk. bende bunu damla ile ben yapalim dedim ve eylül'un odasina doğru ilerledik cenk de olanlari doğu'ya anlatiyordu .eylül'un odasina vardiğimizda eylül uyanmamişti yanina gittik ve 5 dakka olmamişti daha gözlerini açti damla ağlayarak üzgunum dedi eylül damla'nin devam etmesini istememişti ve yataktan kalkip koşa koşa ameliyataneye gitti
EYLUL'DEN
bu olamaz emre ölemez benim küçük kardeşim ölemez .koşa koşa ameliyataneye varmiştim içeri girdim ve doktorlarin bir tanesi bana çikmami söyledi bende dinlemeden emreee hani biz hiç aryilmicaktik ben şimdi kime kizicam kime çik odamdan dicem emree beni birakma ne olur .ne olur ölme sen ölemessin küçücük çocuksun sen ne olur beni birakma derken hemşire kollarimdan tutup beni çıkiş kapisina doğru ilerletiyorlardi . ağlamami durduramamiştim benim küçük kardeşim artik yoktu . duru ve damla gelip bana sarilmişti onlara karşilik verememiştim babam ve annem gelince bunlarin hepsi sizin hataniz ikinizdende nefret ediyorum nasil ya nasil rahat ettiniz .derken emreyi ameliyathaneden çikardilar ben hala donup kalmiştim annem babama bugun defnedicez dedi ve aşaği kata indiler
Degerli okuyucularim cok karisik biliyorum ama duzeltmeye caliscam ins bu bolumu begenirsiniz hepinizi cok cok cok seviyorum
