- BÖLÜM 3-

107 18 4
                                    

Her zamanki gibi sıradan  bir sabahtı.Ta ki o gelene kadar...O gelmeden önce  düşünüyordu da Piper ; hayatı mükemmeldi.Her sabah olduğu gibi Peter evlerinin yaklaşık kırk metre uzağındaki bakkala gitmiş ve biraz ekmek almıştı.Tatlı Ella da annesine krep yaparken yardım ediyordu.En azından o, yardım ettiğini düşünüyordu (aynı günde üçüncü tabağı kırarak ).Tabii bu sorun değildi. Çünkü annesi ancak böyle öğrenebileceğini düşünüyordu.Meşhur postacıları Bay Harry ise yine saçmasapan evrakları getirmişti.Ama daha o evraklar Piper 'ın eline geçmeden tatlı kedileri Vinnie onları paramparça etmişti.Yan komşuları Bayan Jennifer da çiçeklerini suluyordu.

"Aneeeee, lütfen Vinnie' yi  başımdan alır mısın ?" dedi Ella.Piper bazen kızının dayanılmaz  olduğunu düşünüyordu.

"Tanrı aşkına Ella ,elimdeki işi görmüyor musun?"

"Özür dilerim anne. Dayım nerede?"     

"Hey ! Buradayım .Neredeymiş dayısının prensesi?"

Piper, bazen Peter 'in Ella ' dan daha da çocuk olduğunu düşünüyordu.Ama ona hak vermeden de edemiyordu.Ne de olsa o çocukluğunu hiçbir zaman yaşayamamıştı.

"Abla Vinnie 'in  mamasını  verdin mi?" Ahhhh ne kadar da aptaldı ! Nasıl da unutmuştu Vinnie 'yi?

"Sen verir misin Peter? Şu an krep yapıyorum gördüğün gibi."

"Offfffff  zaten bana hep böyle ıvır zıvır işler gelir zaten!

Piper onun böyle yapacağını biliyordu.Kardeşi çok ama çok tembeldi.Ella ' nın kırdığı  aynanın bir parçasını eline aldı ve kendi yansımasına baktı.Ne de çok yaşlanmıştı!Tamı tamına yirmi dokuz yaşındaydı.Bir çocuk sahibi anneydi."O" nunla on dört yaşında tanışmıştı.İşin  en kötüsü de onu hala  seviyor olmasıydı.Onunla en son on yıl önce beraberlerdi .Sonra da o , Piper' i bırakmıştı.Piper da onu kafasından silmiş, bir daha onu asla affetmeyeceğine dair yemin etmişti.Keşke bu kadar erken davranmasaymış...

GECEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin