Alles veranderd (B-Brave fanfictie)

Hoofdstuk 77. Meer?

~ Emily~

Gaat het wel vraagt Ymke. Ja hoezo vraag ik. Je ziet zo bleek uit zegt ze dan. Ow niet opgemerkt maar ik heb wel hoofdpijn en buikpijn zeg ik dan met een diepe zucht. Ga dan terug naar huis nu het nog kan zegt ze. Nee we hebben een proefwerk en inhalen is te veel moeite zeg ik dan. Als we bij school aan komen zetten we onze fietsen weg en lopen naar Lindsey. De jongens zijn er er nog niet dus we lopen naar Lindsey. Heey zeggen we. Heey zegt ze. Dan komen de jongens ook aanlopen en geef ik Dioni een knuffel. Heey zegt ie en wil me een kus geven maar ik draai weg. Is er wat vraagt ie. Ik ben ziek en ik wil niemand aansteken zeg ik dan. Dan moet je naar huis gaan zegt ie zorgzaam . Nee we hebben een proefwerk en ik wil die niet missen ik heb er goed voor geleerd zeg ik dan. Beloof dat je naar de toets naar huis gaat zeg ie dan. Nee duh het is het laatste uur dan wil ik wel naar huis ja zeg ik dan. Dan wil ik je nu naar huis zeg ie en wil me naar de zorgcoördinators duwen. Nee Dioni wacht laat me eerst kijken hoe het gaat dan kijken we veder oke vraag ik. Ja is goed zegt ie en geef me snel een kus op me wang omdat de bel gaat. Met de meiden loop ik naar de les. Zo te zien hebben we weer die stagiair dus dat wordt een leuke les. Shit denk k bij mezelf en zie dat ik me werkboek wiskunde ben vergeten en doe net of ik hem wel heb. Ik zal het maar alvast zeggen ik ben chagrijnig zeg de docent. dat wordt leuk denk ik bij mezelf en de les lijkt lange te duren als normaal. Dan gaat de bel eindelijk naar dat er iemand is verwijder en er 2 moeten nakomen maar gelukkig heb ik me vandaag gedragen. We lopen naar de aula waar de jongens al zitten. Heey zeg ik en geef Dioni een knuffel. Gaat het vraag ie. Nee me hoofdpijn is eigenlijk erger geworden zeg ik met een pijnlijke blik. Wat had de dokter gezegd over hoofdpijn zegt hij dan. Dat ik rust moest nemen als ik hoofdpijn had om me geheugen verlies en hersenschudding zeg ik dan met een diepe zucht. Nou dan we gaan je ziek melden zegt ie. Oke dan zeg ik en laat me mee slepen naar het kantoor van de zorgcorinators. Ik meld me ziek en loop met Dioni naar mijn fiets. Hij geeft me een knuffel en zegt dat hij naar school nog even komt en dan nemen we afscheid en fiets ik naar huis. 

~ Lindsey ~ 

Samen met Jai loop ik naar de lessen naar de gym zaal we zouden vandaag nog gaan werken aan this is me aangezien we nog maar 6 dagen om te oefenen. Als we in de gymzaal komen is er gelukkig is er niemand dus kunnen we in alle stilte repeteren. Eerst overleggen we wat en sluit ik mijn telefoon aan op de box en zet de muziek van this is me aan. Ondertussen heeft Jai een microfoon in me handen geduwd. We nemen het liedje een keer door maar het klinkt goed dus ga ik op de bank zitten. Zit je lekker mevrouw vraagt Jai dan. Ja zeg ik, kom van die bank we moeten nog veder repeteren zeg ie dan. Nee ik ben moe zeg ik en hij pakt me hand en wil me van de bank trekken maar ik trek terug omdat ik net goed zit en dan laat Jai los en valt achterover. Lekker voor je roep ik dan lachend. Nou zegt Jai nep beledigd en begint dan ook te lachen. Wat doe jij zeg ik lachend en sta op. Niks zegt ie lachend. Ja is te merken je gaat gewoon op je luie reet zitten zeg ik lachend. Jij begon zegt ie lachend en probeert op te staan maar dan valt ie weer omdat ik hem duw. Dan blij ik toch hier zitten zegt ie. Is goed dan recepteer ik wel alleen zeg ik en wil naar de box lopen om de muziek te starten en dan grijpt iemand aan me been en ga ik op me bek. Als ik me omdraai ligt Jai op de grond te lachen. Ja is het grappig vraag ik lachend. Ja je lacht zelf toch ook zeg ie lachend. We moet en echt leren serieus doen anders komt er nooit iets van zeg ik lachend en probeer op te staan maar dan pakt Jai me been en dan ik hem zowat mee slepen naar de box om de muziek aan te zetten. Wanneer gaan jullie repeteren voor de auditie vraag ie. Denk dat we beginnen naar de muziek opdracht hoezo vraag ik. Omdat het al iets meer als 2 weken is zeg ie. We hebben dit ook gedaan in 2 weken ofzo dan lukt dat ook wel zeg ik alsof het niks is maar ik heb echt veel zenuwen. Maar ik vertrouw op ons groepje dus het komt echt wel goed denk ik. Dat hoop ik want met die stel gekken weet je het nooit denk ik bij mezelf en bij de gedachten moet ik al lachen.

~ Kaj ~

Samen met Lotte loop ik een restaurant binnen eerst wouden we naar haar maar dat wou ze niet in geval met haar vader omdat het lijkt dat hij niet zo leuk vind dat ik met Lotte heb. Dat snap ik aan de ene kant wel want in het begin heb ik zijn dochter veel pijn gedaan maar ik wou niet toegeven aan me eigen gevoelens. Als we in het restaurant zitten loop ik even naar de bar en vraag aan de man achter de bar of Lotte mag zingen. Dit is dan wel achter haar rug om maar ze moet zelf door hebben dat ze een geweldige stem heeft. Ik vraag aan de man achter de piano of hij en Mi Mundo wilt spelen en dat ik dan iemand regelt die komt zingen. Als Lotte niet kijkt grijp ik snel een microfoon en loop terug naar de tafel. Dan begint de man met het liedje en druk ik de microfoon in Lotte's handen.  Wat zegt ze maar dan moet ze bijna beginnen met zingen dus til ik haar maar op omdat ik weet dat ze toch niet meer komt. Eerst gaat ze met de rug naar het publiek staan maar dan als ze wat op haar gemak is draait ze om en zingt ze de sterren van de hemel. Trots kijk ik naar haar, dat is mijn meisje denk ik bij mezelf. Als ze klaar is glimlacht ze naar me. Toch blij dat je het hebt gedaan vraag ik dan. Ja zegt ze met een glimlach maar de mensen zijn nog aan het klappen. We lopen naar onze tafel en bestellen wat te drinken. Hebben jullie al gesloten welk liedje jullie gaan doen met de auditie vraag ik. Geen idee we moeten nog beginnen zegt ze dan met een diepe zucht maar hoezo vraagt ze. Nee gewoon een vraag maar eigenlijk heb ik een slim idee voor als ze veder komen maar daar komen de meiden wel achter denk ik bij mezelf. Zullen we zo maar naar huis gaan vraagt Lotte als we ons drinken op hebben. Ja is goed zeg ik en reken af terwijl Lotte buiten staat te wachten. Met mijn scooter breng ik naar huis en krijg nog een kleine boze blik van haar vader maar dat komt wel goed denk ik bij mezelf.