Alles veranderd (B-Brave fanfictie)

Hoofdstuk 51. Te veel druk?

~ Ymke ~

Met Emily lopen we naar onze fietsen zoals gewoonlijk gaat Lindsey weer met Jai mee. Gaat het wel goed met je vraag ik aan Emily. Nou ik vond Dioni niet zo blij kijken toen ik zei dat ik geen tijd had maar hij heeft wel met Kaj gepraat. We fietsen naar huis en Emily gaat naar haar huis om om te kleden. Als ik omgekleed ben loop ik naar de stallen en pak Pim's halster en haal hem van de paddock. Nadat ik hem in het washok heb gezet besluit ik straks maar een schone winterdeken om te doen omdat deze wel heel vies is. Met me beschermers en hoofdstel en poesttas loop ik weer naar Pim. Dan ren ik nog even naar de zadelkamer om me zadel en wat andere spullen te halen. Vandaag ga ik springen dus me magtegaal heb ik ook nodig. Snel haal ik een borstel over Pim heen en zadel hem dan op. Dit weekend hebben we onze eerste spring wedstrijd en ik ben best wel zenuwachtig hoe Pim gaat doen. Als ik Pim heb opgezadeld loop ik naar de bak en stap daar een paar rondjes in. Het duurt wel lang voor dat Emily hier is denk ik bij mezelf en doe dan maar me oortjes in en rij naar de springwei. Als ik even door de sprongen heb gedraafd stuur ik Pim op de eerste sprong en na een rondje ga ik even draven en besluit dan Emily te bellen omdat het nu wel echt lang duurt. Maar ik krijg geen gehoor en maak me een beetje zorgen maar wat kan er zijn gebeurt spreek ik mezelf toe en ga dan maar weer rijden. Na een paar keer het rondje gedaan te hebben lijkt het dat Pim het goed onder de knie heeft dus geef ik hem lange teugel en ga hem uitstappen. Als hij uitgestapt is, is Emily er nog niet en ga ik maar afzadelen zodat ik zo kan kijken of ze thuis is. ik stap af en loop naar het washok. 

~ Emily ~

Als ik naar Ymke wilt gaan staat Dioni ineens voor me deur. Kunnen we even praten vraag ie. Ja natuurlijk zeg ik en loop met hem naar binnen. Wat is er vraag ik voorzichtig. Ik zie je de laatste tijd niet zo vaak meer en dat vind ik heel jammer zegt Dioni. Ja ik vind het ook jammer maar ik beloof dat we snel weer veel kunnen doen ik ga met Lindsey praten. Dat zeg je iedere dag maar ik geloof het niet meer sorry zeg ie. Nou dan geloof je het niet zeg ik iets te bot. Nee dat doe ik niet zegt Dioni nu ook bot. Ik wou alleen een normaal gesprek voeren zegt ie. Nou dat is je niet gelukt zeg ik en loop naar boven. Emily loop nou is niet weg van je problemen roept Dioni als ie achter me aanloopt. Wat wil je nu van me zeg ik. Dat we elkaar vaker zien zeg ie, we zien elkaar elke dag op school is dat niet genoeg zeg ik. Dat vind ik te weinig ik geef heel veel om je zeg ie en zakt me woede een beetje. Dioni ik moet gaan Ymke  heeft me al proberen te bellen want we zouden samen gaan rijden zeg ik. Ja hoor die paarden gaan weer voor zegt ie gekwetst. Sorry hoor roep ik en loop naar beneden. Wacht nou ik is ik kan toch mee gaan zeg ie. Vertrouw je me niet ofzo roep ik boos. Jawel maar ik wil gewoon tijd met me meisje rond brengen mag dat niet meer ofzo zeg ie. Jawel en ik loop naar het huis uit en Dioni loop achter me aan. Ik steek de weg over. Dan toch niet roept Dioni. Maar ik moest nog een keer oversteken maar ik was zo verslagen en verdrietig dat ik niet uit kijk. Ver weg hoor ik Dioni nog roepen kijk uit maar dan wordt het zwart voor me ogen. 

~ Kaj ~

We zitten gespannen in de wachtkamer van het ziekenhuis. Emily is naar een ruzie met Dioni de weg over gestoken zonder te kijken. Waarom keer ze nou niet uit vraagt Romy. Maar niemand geeft antwoord want iedereen zit er verslagen bij. Dan komt de dokter en wil met de ouders van Emily praten. Daarna komt de dokter om met ons te praten. Emily ligt in coma ze heeft een behoorlijk klap gehad en heeft een paar flinke kneuzingen maar naar omstandigheden ziet het er best goed uit. Maar er is nog een ding zegt ie. Wat vraagt Dioni die al de hele tijd geen woord heeft gezegd. Emily heeft zo'n klap op haar hoofd gehad dat ze ongeveer een maand van haar geheugen kwijt is maar omdat ze ook nog een hersenschudding heeft wil ik niet dat iemand maakt niet uit wie ook al denk ze het verkeerde als ze wakker is dat je haar de waarheid verteld en laat zien met foto's of iets omdat ze dan helemaal overstuur kan raken zeg ie er nog achterna. Als de dokter weg is zit iedereen er nog verslagen bij. Hoe lang is het geleden dat Emily hier is komen wonen vraag ik voorzichtig. Een maand ongeveer zegt Ymke. Dan is er dus een kans dat Emily ons niet eens meer kent zegt Dioni verdrietig. Dat is een kans maar we moeten maar hopen dat Emily snel wakker wordt dat is het enige wat ik nu wilt zegt Romy. Zullen we nog even naar haar toe vraagt Romy. Weet je het zeker vraagt Sam. Ja ik wil haar nog even zien zegt ze, ik ga wel met je mee zegt Lotte. Ze lopen naar de dokter om te vragen en het mocht dus ze nemen afscheid omdat wij alvast naar huis gaan. 

~ Lotte ~ 

Samen met Romy loop ik de kamer in waar Emily ligt. Emily ligt aan slangetjes en op een kast kunnen we van alles van haar zien. Liever kijk ik er niet naar maar ik ben mee gegaan voor Romy. Hopelijk wordt ze wakker  zegt Romy en pakt Emily's hand en gaat naast het bed zitten en begin tegen haar te praten. Zou ze het horen vraagt ze als ze is uitgesproken. Volgens mij wel zeg ik om haar gerust te stellen. De ouders van Emily waren ook al naar huis gegaan omdat het bezoek uur eigenlijk al voor bij is maar Romy wil niet weg. Zullen we maar gaan we kunnen hier niet voor altijd blijven zeg ik. Maar ik wil niet naar huis zo voelt het of ik haar alleen laat hier in deze stillen kamer zegt ze. Ze zullen het wel laten weten als er nieuws is zeg ik en neem afscheid van Emily nou ja wat je afscheid nemen noemt ze zegt natuurlijk niks terug wat Romy naar mijn idee heel erg raakt. Waarom vraagt Romy nog maar sluit dan de deur van de kamer waar Emily ligt. Dat zullen we misschien nooit weten zeg ik. Hopelijk wel zegt ze en we stappen op onze fietsen. Wil je nog ergens heen vraag ik. Ja ik wil nog even naar Dewie omdat ik me nu echt klote voel zegt ze. We rijden naar stal en zetten onze fietsen weg. Als we de stal binnen lopen loop ik gelijk naar Wilano's stal en ga in de stal zitten en hij komt bij me. Romy is onder tussen bij Dewie in de stal gaan zitten en gaan vertellen wat er allemaal gebeurt is maar ik denk nu pas aan Bella en Cabai wat moeten die wel niet denken die zien hun baasje nu ook niet, Zullen we maar naar huis gaan het is al 9 uur zeg ik tegen Romy . Ja is goed en ze geeft Dewie nog een knuffel en dan fietsen we naar huis. Doei zeg ik als we bij mijn huis zijn en Romy fiets door.