Devam ediyoruzz...
İmkansızı seçmişti.Hayatında en imkansız,en zorlu mücadeleyi verecekti.Buna hazırdı.Peşinde ne kadar da çok kız vardı! Hepsini teker teker öldürmek istiyordu, istiyordum...
Hayat hiç bu kadar sıkıcı olamazdı.Her taraf sevgililerle dolu, insanlar ağlıyor,gülüyor belli belirsiz şeyler.Sapsarı ve upuzun saçları çok dikkat çekiyordu.İnsanlar bu kızla çok konuşmak istiyordu.Ama ona ne yarar? O sevdiceğini istiyordu, tek onu.Tek o olsun hayatında.Tek onu sevsin,tek onu öpüp sarılsın.Ama şans işte, doğrusu kalp işte demeliyiz.Sevdiceğinin o siyah saçları ne de güzel dalgalanıyordu rüzgarda.Bir parfüm kokusu vardı, ''oh miss...'' dedirtiyordu.O kadar erkeksi ve çekici kokuyordu ki.(Aman allahım! bir daha onu sıkarsa onu fena şekilde öpeceğim!)
Bir kere bile yüzüne bakamıyordu, bakmıyordu.Onun söylediklerini bile tınlamıyordu.Sevmedi gitti be işte.''Sevemedi''.Nasıl bir ruh haliydi bilmiyorum ama hal değildi ruhumun hali.Bir daha iki sevgili olarak görüşmemek üzere vedalaşıyorduk ki ben '' Her şey için teşekkür ederim'' dedim.
O da bana ''eksik olma'' dedi ve gitti.
Tam oldum şimdi, o yok ama eksik değilim.
Ben ona hep ''gel''dim, o bana ''git''ti.
Çok,çok değişik bir duygu ve inan ben aşık oldum mu hiç bilmiyorum.
Vazgeçmem bu aşktan ben, ne bulutlar ağlasın ne sel...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SADECE BİZ
Romance-Lütfen bu kadar acımasız olma. +Acımasız olan sendin sevgilim. Ben seninle birlikte öleceğimiz günü düşünürken, bensiz yaşayabilen sendin sevdiğim. Sana hala sevdiğim diyorum; çünkü ben seni içimde terk etmedim. Çünkü ben seni öldürmedim. Çünkü ben...
