Cadının Aşk İksiri

Giriş

"Affedersiniz. Burası Göl Cadısı'nın ikametgahı mı? "

Beklenmedik ziyaretçi, cadı Roze'un tam ön kapıyı açarken donmasına neden oldu. Kafasını hızlıca eğdi ve saçlarıyla yüzünü kapattı.

Roze eski püskü evinin kapısının önünde dururken küçük vücudunu büyük cübbesi kaplıyordu.

"Evet, burası 'Gölün İyi Cadısı'nın' evi."

"Bu gerçekten ani olsa da, bir istekte bulunmak istiyorum."

Adam, niyetini söylerken başkalarına komuta etmeye alışkın bir tonda konuştu.

Etraf loş bir şekilde aydınlatılmış olsa bile, cüppeden dışarı bakan yüz, ayırt edilebilecek kadar netti.

Roze bu adamı tanıyordu.

Onun adı Aseph Travis.

Konukların cadının evini ziyaret ederken kimliklerini gizlemeleri çok doğaldı.Buraya gelmek, tamamen kınanmasa da, utanç verici kabul edildi, çünkü cadılar genellikle kötü işleri ve kararsız doğalarıyla tanınırlar.

Roze Aseph'i yakından izledi. Bu adamın böyle bir yerde herhangi bir işi olmamalıydı. Ne istiyor?

Aseph'in sesi konuştuğunda kısık çıktı.

"Bir aşk iksiri satın almak istiyorum."

Şok olmuş Roze refleks olarak elindeki marulu ağzına kaldırdı. Taze marulu çiğnerken garip ortam yeme sesleriyle daha da tuhaflaştı.

Asıl amacı beyni işlevini durdurduğu için adamın dikkatini kısa süreli dağıtmaktı.

"Üzgünüm, ama ... ne yazık ki şu an itibariyle aşk iksirleri stokta kalmadı."

"Ama yine de yapabilirsin,değil mi?"

"Eh, ah, evet, tabii ki ..."

O zamana kadar verdiği cevaptan, sosyal olarak ne kadar garip olduğunu herkes tahmin edebilirdi.

Ancak, kukuletalı figür onun bitirmesini bile beklemeden konuşmaya devam etti.

"O zaman pazarlık edelim. İksir için gerekli tüm malzemeleri ayarlayacağım. "

"Yine de çok pahalıdır."

"Bedelini ben ödeyeceğim."

"Ve ayrıca çok zaman alacak ..."

Adam katılaştı. İstediğini almak için inatçı görünüyordu.

"Lütfen bekleyin. Üzgünüm ama umarım şu anda istediğimi reddetmek gibi bir düşünceniz yoktur. "

Roze çiğnemeye devam etti. İçinden yalvardı. Lütfen, sadece git..

Marulu yuttu.

Aseph ürkütücü derecede korkutucuydu, ancak yüz ifadesi de bunu duyan herkesin kendisine üzülmesine neden olan belli bir ricada bulunuyordu.

Roze onu reddetmek için onlarca sebep düşündü. Ama genç adamın yüzüne bakarken her biri tek tek aklından uçtu.

Bu yüzden içeri girerken adamın da geçebilmesi için kapıyı açık bıraktı.