Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İf you leave" Sana ithafen Ayçiçeği..
-
İçki kokusunun dört bir yanımı sardığı ortamda, sanki temiz hava varmış gibi derin bir nefes çektim içime. Amacım biraz da olsa rahatlamaktı. Biraz da olsun yaşadığımı hissetmekti..
İçtiğim onca bardak, etkisini yavaş yavaş gösteriyorken, başım dönüyor ve etraftaki sesler, boğuk boğuk ulaşıyordu kulaklarıma. Umursamaz ve bitkin bir tavırla önümde ki barmene bir el işareti verdim. Ne istediğimi bildiğinden yanıma gelmeden bardağa viski doldurmuş, yavaşça önüne ittirirken her hâlinden belli olan endişeli ses tonuyla konuşmuştu.
"Bayım.. Çok hızlı içiyorsunuz"
Çekingence mırıldanmasını duyduğumda hafifçe gülümsedim. Sonra bardağı yavaşça dudaklarıma götürdüm ve boğazımı yakarak geçmesine izin verdim keskin sıvının. Genç çocuk cevap vermeyeceğimi anlayınca omuzlarını düşürmüş ve arkasını dönüp diğer müşterilerle ilgilenmeye başlamıştı.
Büyük bir yudum daha aldım. Sabaha kadar içmek istiyordum. Öyle çok içeyim ki, herşeyi hatta adımı bile unutayım istiyordum. Ama en çokta.. En çokta bana olan dokunuşlarını unutmak istiyordum. Bana olan o güzel bakışlarını, ismimin ağızına ne de çok yakıştığını unutmak istiyordum. Ona olan aşkımı unutmak istiyordum. O güzel sesini, ışıl ışıl parlayan gözlerini unutmak istiyordum. O söylediği güzel cümleleri unutmak istiyordum.
Çünkü tek bir sebebi vardı bu isteğimin; Benim canım çok yanıyordu. Yorulmuştum ben.
Her gece başımı yastığa koyduğum da, sessiz sessiz ağlamaktan yorulmuştum. Onu hatırladığım zamanlar nefesimin kesilmesinden yorulmuştum. Her an, her saniye onu düşünmekten yorulmuştum. Pişman olmaktan yorulmuştum. 'Keşke' demekten yorulmuştum. Ansızın aklıma gelen güzelliği karşısında, kendi hıçkırıklarımla boğulmaktan yorulmuştum.
