Şöyle bir dönüp baktım da, kim için nelerden vazgeçmişiz ..
Yanıp kavrulan yüreğimizi hangi avuntularla dindirmişiz
İçimiz yangın yeri, dışımız son ümidiyle ayakta durmaya çalışan kız çocuğu ..
Kavrulan yüreği söndürmeye yeter mi okyanus?
Peki ya Daralan nefesimize bir dirhem nefes olmaya yeter mi ki gökyüzü?
İki cihan bir araya gelse olmaz dediklerimiz
Asla diyip kesip attıklarımız ..
son bir şans diye dilendiğimiz insanlar?
Vicdan denen histen uzak zalimlere ne demeli
Yanıp sönüp kül olduk
Buda sana son isyanım olsun hayat
Feda edecek Ciğer de kalmadı, yürekte..
