VOLDEMORT'UN ANAHTARI

AVADA KEDAVRA

Evet, oradaydı. Defalarca rüyalarına tecavüz eden o mezarlıkta. Ne yapacaktı? Bunca çaba 14 yaşında hayatının bir çift kırmızı göze bakarken uçup gitmesi miydi?
Voldemort'un kazanması için kurban mı edilecekti. Madem onun hayatı bu kadardı başkasının da ölmesine göz yumamazdı.

H: Cedric gitmelisin! Arkana bakma! Voldemort... Voldemort geri dönüyor. Kendi hayatını kurtar ve çek git.

C: Sen neyden bahsediyorsun? Hiçbir yere gitmiyorum.

Bunlar konuşulurken Kılkuyruk gözüktü. Ardından ise Lord  Voldemort'un cüretkar sesi duyuldu.

V: Genç çocuğu bir yere bağlayın. İşimize karışmamalı. Bu gece sadece bir kişi ölecek.

K: Tabii efendim.

Kılkuyruğun asasından çıkan zincirler Cedriği sararken Cedric, acı içinde haykırdı. Bu sırada Voldemort, canlanmak üzere kazana gitmişti bile.

K : Efendimizin babasının habersiz alınan kemiği, efendimizi dirilteceksin!

K: Hizmetkarın gönüllü olarak verdiği eti. Efendimizi dirilteceksin!

C: Harry'e sakın dokunayım deme.

O sırada Kılkuyruk Harry'i mezar taşına bağlamış kanını almıştı bile.

K: Düşmanının istemeden alınan kanı efendimizi dirilteceksin!

H: Derdin benim ile bırak gitsin. Lütfen bırak gitsin!

V: Mükemmel şovumuzu izlemeli değil mi? Senin nasıl öldüğünü tüm dünya görecek Harry Potter! Sonunda geri döndüm Kılkuyruk.

H: Expellia...

V: Cruico!

Harry yerde acı içinde haykırırken kemiklerinin kırıldığını hissetti. Acı dayanılmazdı. Tüm hücrelerini kaplarken daha çok haykırdı.

Bunlar yaşanırken ölüm yiyenler bir bir geliyordu. Harry'nin ölümünü seyretmek için. Lordlarının kazandığını büyük bir haz ile izlemek için.

Harry'nin bedeni  işkence laneti  fırlatılırken Harry'nin acı çığlıkları ve Cedric'in haykırışları havayı dolduruyordu.

Harry'nin gözlerinden sıcak gözyaşları akarken Voldemort'a yapmaması için yalvarıyodu, haykırıyordu ama nafile...

O sırada anne ve babasının seslerini duydu Harry ;

L&j : Dayanmalısın Harry!

Harry 'nin vücudu bir küreye hapsedilirken Harry' nin ruhu artık yoktu. Sadece atan bir kalbi vardı..

Artık gitme vakti gelmişti. Tüm ölüm yiyenler labirent'in başına cisimlenirken  Voldemort usulca bekledi. En güvendiği hizmetkarı Belatrix'e Cedric'i götürme emri verdikten sonra sadık dostu Nagini'yi ve Harry'i aldıktan sonra o da cisimlendi.

Harry korkuyordu. Beklenildiği gibi delirmemişti. Sanki büyük bir boşluğun içinde sürükleniyormuş gibiydi. Öleceğini biliyordu. Hermione, Ron, Ginny, Luna, Cho, Cedric... Herkes onun hazin sonunu izleyecekti.

Voldemort karşısında duran insanlara pis pis sırıttı. Asasının bir hareketi ile koruma kalkanının içine hapsettiği Harry'nin bedenini öne çıkardı.

Her. : HAAAYIIIIR... HAARRYY!

R: Harry...
.
.
.
.

Voldemort Harry'e ulaşmaya çalışan Ron ve Hermione' ye pis pis sırıttı.
Önceden yapılan kalkanı geçemezlerdi. Voldemort bunu düşünmüştü. Ölüm yiyenlerini önceden bu yüzden göndermişti.

Voldemort artık eğlencesine başlayabilirdi.

V: Crucio

Harry'nin vücudu tekrar tekrar kasıldı. Artık haykıramıyordu.
Acı bütün bedenini kilitlemişti.
Bedeni yukarı fırlatılırken ağzı açılıp kapanıyordu ama ses çıkmıyordu.

Artık zamanı gelmişti. Asasını doğrulturken pis pis sırıttı.

Harry'de anlamıştı zamanın geldiğini. Gözlerinden sıcak gözyaşları dökülürken haraket edemiyordu. Crucio laneti bütün bedenini haraketsiz kılmıştı. Ne konuşabiliyordu ne de kaçabiliyor. Sadece ölümünü usulca bekliyordu. Gözyaşları gözlerinden sel halinde akarken yattığı yerin soğukluğunu hissetti,son bir kez havayı içine çekti.
Canının acımasından korkmuyordu. Daha ne kadar acıyabilirdi ki?

Kulağına gelen son sesleri duydu.

V: Avada Kedavra