CHAPTER 6

0 0 0
                                    

Zachary's POV

"I guess I have to show you our wide flower garden here.  I'm sure you will like it." Saud the King while we are on our way going to somewhere riding our horses. Syempre, dahil sya ang nakakaalam sa lugar na'to, sya na mismo ang nauna.

After a couple of minutes, finally, we arrived to the flower garden he was talking about. Hindi pa nga ako nakakababa sa kabayo pero manghang mangha na ako sa nakikita ko. Ang ganda lang kasi ng kapaligiran at napaka payapa. Tanging honi lang ng ibon ang maririnig at napakalamig pa ng simoy ng hangin.

Nang makita kong bumaba na ang mahal na hari sa kabayo nya ay bumaba narin ako.

"I'm sorry but we can't bring the horses anymore. Masyadong maliit lang kasi ang mga daanan dito, hindi kasya sa kanila." Pagpapaliwanag pa nito na tinangoan ko naman kaagad.

"No problem your highness." And then afterwards, we proceed walking inside the huge flower garden na punong puno ng iba't ibang klase ng mga bulaklak.

Habang nililibot namin ang harden, panay kwento ang hari tungkol sa lugar na iyon hanggang sa bigla nalang tumunog ang phone nya dahilan upang mapahinto sya.

"Excuse me." He said while looking at me and then after that, he walk into the distance to answer the call.

"Hello!"

Mga ilang minuto din akong naghintay na matapos yon but I suddenly felt the boredom kaya naisipan kong mauna nalang ng kunti.

I was in the middle of walking so silent when I heard someone singing, I guess from a distant not so far? I'm not sure where is it and who was singing. So to find out, hinanap ko kung saan nagmumula ang boses na iyon.

While I was searching for the voice of where did it came from, I can't help myself but to be amaze of the angelic voice that the girl possess. Yes, it was a voice of a girl na hindi ko parin alam kung sino.

Nang mapansin kong medyo papalapit na ako sa boses na iyon ay nagpatuloy lang ako sa paglalakad until such time that I saw that specific creature with an image of a girl singing in front of me. Nakatalikod sya saakin kaya hindi ko makita ang mukha nya but inspite of that, her voice was indeed so magical. Ang sarap lang pakinggan sa tainga.

I waited a couple of minutes until she finished singing. And without my expectation, she slowly turn her back at me but to my surprise, she loss her weight and fall down onto my body. In short, nang matumba sya, nadamay nya ako kaya natumba kaming dalawa.

While me, laying onto the grass, I was staring at her eyes while she was staring mine as well. Ilang minuto pa kaming ganun until such time na bigla ko nalang naramdaman ang biglaang pagbilis ng tibok ng puso ko. This heartbeat of mine was unusual. The last time I felt this was when I was in love with my deceased ex girlfriend. So I wonder. I wonder why I felt this way ever again dahil noon paman, pinatay ko narin ang puso ko kasama ng pagkamatay ng kaisaisang babaeng minahal ko. At isa pa, sinumpa ko narin noon na hinding hindi na ako magmamahal ulit.

And to stop this thought, I push her away at pagkatapos ay mabilis akong bumangon. Kakatayo ko palang ng makita ko na mabilis rin syang napatayo sabay tingin ng deretso sa mga mata ko.

"P~pasensya napo sir. H~hindi ko po sinasadya." At this time, nakayuko na sya.

I don't know, pero usually naman, umiinit kaagad ang ulo ko sa mga ganitong bagay. But when it comes to her bakit parang hindi ko kayang magalit? She made a mistake by being so careless pero hindi ko parin magawang magalit sa kanya.

Missing Princess (Royal Romance Series # 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon