Secret Gangster Queen

Chapter 6: Lie-Lie & Rew-Rew

NATHALIES POV

Were here at our old mansion, which is the most mansion i hate and i love. I hate it because naiwan lahat ng memories namin dito ng biglaan at mga bagay na masasamang nangyari. I love it because all of the memories is still here, Happiness, Sadness, Harutan at asaran. I miss this.

FAST FORWARD

"Find the owner of this shit." Sabi ko sa kanila at tumango naman sila. Actuallly hindi alam to ni kuya, matagal na kong nag iimbestiga sa pagkamatay nila. Once he finds out, He'll get mad at me, Sinabihan nya nako noon na itigil kona as if naman makinig ako no.

"You two go ahead now, may titignan lang ako." saad ko kay ame at diamond.

"are you sure Queen?" Nag aalalang tanong nila.

"No need to worry about." saad ko "So go." saad ko at umalis na sila.

Umakyat ako sa mga kwarto namin dati, Every Floors and every room, All memories reflecting in my mind. I can't take it anymore, i stepped in Our room of Nathalia, My tears started to flow, This room reminds me a lot. I see how i played with nathalia, How we sleep together, how i mock her always, And how i love her so much.. I miss you Thalia, I miss my twin..

Pumunta ako sa kama namin na napakalaki, Niyakap ko ang mga unan namin, niyakap ko ang mga gamit nya habang umiiyak. Sound proof lahat ng rooms dito,kaya wala kang maririnig na ingay mula rito. I cried as much as i can, but Di naman sila muling mabubuhay kapag umiyak ako ng umiyak, Pinunasan ko ang luha ko at nilibot ang bawat sulok ng aming kwarto. Kahit ngayon, nararamdaman ko parin si nathalia dito, maybe nandito nga sya, pero kaluluwa nalang.

"Nathalia, i miss you? Bumalik ka na please? I miss you my twin, i can't leave without you.. You promise me that you will never leave me! But where are you.. Please comeback now!" sigaw ko habang nakaupo sa sulok habang umiiyak. Hindi ko na kinaya at tumayo ako, muntik pakong matumba dahil anlabo na ng paningin ko dahil sa namumuong mga luha.

Naglakad ako sa walk in closet namin at kinuha ang Favorite nyang Jacket, I hug it,
May nakapa akong papel sa bulsa nito, kuniha ko at binasa. Tila parang nabuhayan ako sa sulat dito..

Hi twinny! I know you miss me na, I miss you too! Hihi, hmm sorry kung di tayo naka pag debut ah!, sana maging masaya ka ngayon, basta always remember that i love youu so much! kayo nila daddy at kuya , shempre si mommy den! Twinny, wait for me.
                                         — Your beautiful twin💗

I smiled, Atleast nabuhayan ako kahit papaano, Bat ngayon ko lang kasi to nakita to.

*************

TWINNY, WAIT FOR ME

TWINNY, WAIT FOR ME

TWINNY, WAIT FOR ME

TWINNY, WAIT FOR ME

TWINNY, WAIT FOR ME

aishh, nasa bahay na pala ako, kanina ko pa kasi iniisip yung huling nakasulat don, hindi kaya buhay sya? e pano? Nakita ko silang namatay.. Pero kung buhay man sya, hahanapin ko sya.

Sabado bukas wala naman kaming gagawin, maka dalawa nga muna sa UGW matagal na din kaming hindi nakakadalaw, im sure namiss nila ko *insert evil smile*.

Siguro akong pupunta din sila kuya bukas, Kasi Matagal na kaming di nakakauwi dito,kung uuwi man si kuya for business lang.

Nakakatamad, maaga pa naman ano kaya pwedeng gawin? 0-0