Milyoner Çocuk

Yeni İmaj

Annesiyle optikten çıktığında, siyah çerçeveli gözlüklerin ona yakıştığını fark etti Poyraz. Yeni bir imaj lazımdı ona. Artık sade biri olmak istemiyordu. Egosu kabarmıştı. Kendine güveni geldi. Arka cebinde Metin Arslan'ın ona mektubu ve belgeler vardı. Kredi kartını denemek istedi. Tam otoparka yaklaşıyordu ki, aklına bir sey geldi. Annesine arabada beklemesini söyleyerek, kadının soru sormasına kalmadan fırlayıp gitti. AVM'nin üst katında Apple mağazası vardı. Aslında Poyraz kapitalist saçmalıklarından nefret ederdi ama oyunları kurallarına göre oynamalıydı.

IPhone 6 Plus'ın olduğu tarafa yöneldi. Hiç denemeyip tereddüt etmeden görevliye almak istediğini söyledi. Kasaya gitti. Kartı uzattı. Mektupta yazan şifreyi girdi. Olmuştu, fişi ve cihazı alıp çıktı. Bunların hepsi 3 dakikada olmuştu. İçinde azıcık heyecan duymadan otoparka indi. IPhone'u montunun içine sakladı, iç gözüne. Arabaya bindi. Annesine her şeyi anlatmaya karar verdi.

-Ben sana başka bir şey demiyorum Poyraz. Son günlerde çok garipsin oğlum.
-Anne sana söylemek istediğim bir şey var.
-Hayırdır?

Artık her şeyi göze almıştı anlatacaktı olan biteni. Ama hepsini değil.
-Anne Metin Arslan varya hani.
-O kim? Ha şu ünlü girişimci.
-Anne şuna girişimci demeyi kes. Çocuk değilim artık.
-Tamam canım. Eee ne olmuş ona?
-Ben onu gördüm...Hatta görmekle de kalmadım ona yardım ettim.

Annesi aynadan bakarak:
-Na..nasıl..yardım ettin?
-Yaralıydı ben de yardım ettim. Hastaneye götürdüm.

-(Güldü) Oğlum sen benle dalga mı geçiyorsun.
-Hayır anne yaa. Yemin ederim. Sonra o beni çok sevdi ve onun hayatını kurtardığım için bana kendisi gibi zengin bir hayat teklif etti. Zaten çocuğu yokmuş.

Annesi büyük bir gürültüyle fren yaptı . Kafasını arkaya hızla çevirdi.
-Sen ciddi misin?
-Evet şaka mı yaptığimi sanıyorsun?
-Ne kadar teklif etti?
-Bütün servetini...
-A..Şaka.....demi...şaka?
-Hayır. Çocuğu hiç olmamiş. Benim çocuğum ol diyor. Evinde sizde kalabilirmişsiniz-ama merak etme çok ömrü kalmamış doktordan öğrendim.
-Olmaz böyle bir şeyi kabul edemem. Sen benim oğlumsun.
-Anne zaten onun oğlu olmayacağım, adam ölüceğini bilmeden onu söyledi. Çok az ömrü kalmış.
-Bana bak bundan kimseye bahsetmiyeceksin. Sakın! Olacağı varsa olsun bakalım.
-Teşekkürler. Her şey daha güzel olacak.

Anlaşılan ailede ego ırsi bir şeydi.

Yarın yeni tarzıyla okula gitmeye hazırdı. Haa IPhone'u da unutmuştu. Açtı kurdu ve tam 3 saat boyunca eline alışması için kurcaladı. Sabah sınıfa girince herkesin ona hayran kalmasını bekliyordu. Ama girince sınıfta sadece 14 kişi vardı...

Hay Allah Kahretsin!!! Başka zaman olsa sınıf tam olurdu. Okulda gezi vardı. Neyse bunla idare edecekti. Zaten sevdiği kişilerdi. Poyraz bu büyük egosunun bedelini çok ağır ödeyecekti. Hem de çok ağır...