BIR MARDİN MESELESİ (deföm)

68BÖLÜM

Yazardan//

Defne kapatı gözlerle uçuruma doğru gidiyordu ömerin gözleri bakışları
Herşey tek tek hatırlıyordu gözlerinden
Sel gibi gözyaşı dökülüyordu
Defne derin bir nefes alır ve gözlerini
Açar son kez

D:ömer yoksa defne yok

Der ve kendini bırakır ve o an
Bir el defney karnından çekip
Kendine çeker defne kapatı gözlerini
Açar ve gördü kişi ile şok olur

Çok yakındılar nefesleri birbirlerine karışıyordu defne ağlamaya başlar
Ve o kişiye sarılır

D:ömer Ömer öldün sandım

Ve birlikte şöyle derler

D:seni bir daha görmeyeceğim için çok korktum

Ö:seni bir daha görmeyeceğim için çok korktum

Ikiside birbirlerine sıkıca sarılırlar
Defne ömerin saçlarına koyar başını
Ve derin bir nefes alır ayrıldında
Ömere bakar ömerin yüzünü avuçlarının arasına alır

D:bir daha beni bırakma ömer bir daha asla beni bırakma

Ömer ellerini Defnenin yüzüne koyar

Ö:seni hiç bir zaman bırakmadım asla bırakmayacağım sevgilim

Defne başını ömerin göğsüne koyup gözlerini kapatır

D:şükürler olsun

Ikiside biraz geçtikten sonra bir yere otururlar

Ö:defne neden böyle bir şey yaptın

D:ömer ben sensiz yaşayamam ki

Ö:defne böyle bir şey bir daha asla yapmayacağına söz ver bana

D:tamam sen oldun sürece ...

Ö:ben oldum sürece deyil ben gitsem de kalsamda sen yaşayacaksın sevgilim
Denizmiz için aşkımız için yaşayacaksın

D:tamam bak burdasın birlikteyiz

Ö:defne

Defne ömere bakar ömer ellerini saçlarına atar arkaya götürür ve konuşur

Ö:ne ben sensiz  ne sen bensiz

Defne ömere sarılır

D:beniz hiç bir zaman bırakma hep benimle ol sevgilim

Ö:bırakmayacağım sevgilim

Biraz oturduktan sonra

D:ömer sen yaralısın gitmemiz lazım

Ömer başını salar Ve ayağa kalkar ikiside el elle tutuşup yürürler

Ömerden//

Hayata her zaman başka bir yol vardır,
Bazen engeller çok büyük görünür,
Ama onu aşamnında bir yolu vardır,
Ölüm asla çare deyildir,biraz geri çekilip bakmalı insan,etrafında dolaşıp,
Onu aşacak yeni bir yol aramak

Ben ömer iplikçi bu gün ölümden döndüm sevdiğim kadın, uğruna herşey silip atacağım tek insan onu bu gün ölümün kıyısından aldım

Doğdumdan beri bu şehirde yaşıyorum
Ben, öfke dolu ödeşmenin adet töre ve intikamın şart oldu bir yaşam bir hayat yaşadım ben

Ama yürüdün yol yanlışsa ,asla doğru yere varamasın,bana yürüdüm yolu yanlış olduğunu öğreten bir sevdaya düştüm ona tutundum bana dünyanın en güzel hediyesini verdi ,şimdi ne yapacağımı da ney yapmayacağımı da çok iyi biliyorum ...