Mahalle güzeli

Bölüm 4

'Nasıl girdiysen bu odaya öyle çıkacaksın.' Dedim. Burada beraber kalamazdık.
'Yavaşça pencereye doğru gitti.' Birinci katta oturuyorduk. Ama yerden yüksekti yani.
Pencereden başını çıkartırken:
'Merdiven yok' dedi sinirle.
'Atla o zaman.' Ne atlasın da ayağını mı kırsın!
'Kızım merdivenle çıktım buraya! Vahi ile inmedim.'
Ofladım
'Nereye gitti o zaman merdiven ?'
'Ne biliyim ben' gözlerim dışarda gezdirdi.
'Şu sizin bekçi muharrem değil mi?' Dediği yere baktığımda elinde merdivenle yürüyerek köşeyi döndü.
'Tamam hadi ara getirsin.'
'Aynen ararım simdi sonra da camiden anons yaptırırız burada olduğumu.'
'E gelmeseydin o zaman' dedim bağırarak
'Senin için geldim' kükremişti resmen. Aramızda 3 adım vardı.
Yutkundum.
Odamın kapısının kulpunun açılmasıyla duraksadım. Allahtan kilitlemiştim. Yukarı aşağı hareket eden kulpa baktım.
'Kızım ne o sesler noluyo!'
'Anne telefon da özel bir şey konuşuyorum hoparlör açıktı!'
'Kimle konuşuyorsun bu saatte yine o Eren mi!'
Eren ne alakaydı.
'Anne Eren ne alaka.' Gözlerim Barlas abiyle çakıştı. Sinirli sinirli bakıyordu. Her zaman ki gibi.
'Kızım açsana su kapıyı.'
'Anne telefondayım hala, sesi kapattım duyulmasın diye! Anla işte sevgili meseleleri!'
Of çarpılacaktım resmen.
'Şükür o zaman! Sonunda hayatın da biri var !' Diyip gitmişti. Annemin bu tepkisi çok normaldi. Çünkü benim sadece 1 sevgilim olmuştu. O da 4 sene önce lise de!
'Şimdi ne yapıcağız' dedim bıkkın bi sesle yatağıma oturarak. Sakallarını sıvazladı.
'Ben yerde yatarım! Sabahta annen çıktıktan sonra çıkarım' Yer de soğuktu yani ama beraber yatamazdık! Ben ondan uzak durmak istiyordum! Ama adama da yazık!
'Ş.şey şöyle yapsak, su dolabın arkasında küçük bir yatak var,kamp yatağı ama sen asla sığmazsın' dedim baştan aşağı süzerek.
'Ben onda uyurum,sen de geç bu yatakta yat.'
Yutkundu.
'Yok sen yerde yatarken ben orda uyuyamam.'
Gözlerimiz asla ayrılmıyordu,bu benim için çok fazla ve gereksizdi.
'Tamam o zaman bu yatağı da indirelim sen de yerde uyumuş olursun ben de!' Neler diyordum? Aramıza yastık koyacaktım tabi ki!

Yatağıydı basına yere indirdi. E tabi indirir! Adam sürekli spor yapıyor! Senin gibi homidi gırtlak mı!

'Ben de dolabın arkasında ki küçük yatağı aldım. Öncesinde yere kocaman  örtü sermiştim. Örtünün bir tarafında onun yatağı! Bir tarafında benim yatağım...
onun yatağın Benim yatağımdan çok hafif daha yüksekti!
Örtü ve yastıkları halledip o tarafa doğru geçtim. Uzanmıştı. Bana bakıyordu. Yutkundum.
Yavaşça uzanıp aramıza üç yastık koydum boylu boyunca.
Ona baktığımda bu hareketime gülümsüyordu.
'Gülme.' Dedim nazlı bir şekilde. Ama ortam çok komikti. Su yaşadıklarımız... haykırarak gülmek istiyordum.
'İyi geceler' dedi gür sesiyle.
'İyi geceler.'dedim ve arkamı dönül örtüye sarıldım.

Uyuyamıyordum.. O coktan uyumustu. Yanımda onun varlıgını bilirken uyuyamıyordum. Kıpırdanıp duruyordum.

'Uyusan mı artık.'
Dedi boğuk bi sesle.
'Cevap vermedim yerimde kıpırdandım.
'Biraz daha kıvrılırsan olacaklardan ben sorumlu değilim!' Dedi yine boğuk sesiyle. Hızla ona doğru döndüm.
'O ne demek' dedim fısıltıyla,annemi uyandırmak istemezdim.
İkimiz de yan yatmış birbirimize bakıyorduk. Cevap vermedi uzun uzun baktık. Yutkundu.
'Çok güzelsin.' Şapşal şapşal ona bakıyordum. Ne yani beni beğeniyor muydu? Çirkin değildim. Ama kalçalarım biraz genişti balık etliydim bir kere ne biliyim her ay diyete girer sonra da dayanamazdım.
Boğazını temizledi.
'Annen uyumustur ben gitsem iyi olacak.' Bir dakika en basından bu fikir neden aklımıza gelmedi? Ya geldiyse de bilerek sustuysa?

'Sen bilirsin' dedim içime kaçmış sesimle fısıldayarak.
Gitmek istemiyordu.. ya da ben öyle düşünmek istiyordum.
Yan yatmış öylece yüzlerimize bakıyorduk. Onun yüzü hafif daha yukardaydı.
'Neden bana bu kadar uzaksın ?' Dedi birden.
Durdum. Durdum.Durdum...
'Ben yani.. değilim.' 'Uzak değilim.' Birden sorduğu için kesik kesik konusmustum.
Nefes verdi.
'Öylesin, Ama nedenini asla anlayamıyorum.'
'Anlayacak bir şey yok Barlas abi ben mesafeleri olan bir insanım.'
Yutkundum.
Bir şey demedi gözlerimin en içine bakıyordu.
'Bu konuyu daha fazla açma artık Barlas abi,git.' Adama git dedim resmen. Ama bu konuyu artık kapatsın istedim.
'Git' dedi beni tekrar ederek.
'Söylemesi ne kolaymış.'
Yutkundu.
'Gidemiyorum.' Nefesimi tutuyordum. O ise koyulaşmış gözlerle bana bakıyordu.
'Neden.' Dedim kısık sesimle.
Hızla doğruldu ayağa kalktı. Ben de hemen ardından kalktım. Kapının kilidini açacakken önüne geçtim. Yok öyle Laf söyleyip kaçmak! Sonra geceleri düşünmekten uykumdan oluyorum...
'Bir soru sordum.' Dedim tok bir sesle
Öylece gözlerime bakıyordu. Elini sağ omzumun üstünden kapıya koydu.
'Cevap mı istiyorsun?'
Yutkundum.
'Evet.'
'O zaman önce sen cevap vereceksin, bana karşı tavırların niye bu kadar sert ?'
Yine lafı oraya getiriyordu
Kapının önünden yavaşça çekildim. Kaşları çatıldı.
'Bir gün öğreneceğim Feride.. bir gün bu tavırlarının nedenini öğreneceğim'
Diyerek yüzüme bakmadan kapıdan çıktı. 5 saniye sonra da dış kapının tok sesi geldi.....

Çok çok çok özür dilerim bebeklerim. Telefonum kırıldığı için yazamadım👯 Şimdi daha çok bölüm atacağım sizi seviyorum 💓