nine letters || jenkai

six

rubyjane: bugün biraz hasta hissediyorum. düne göre sanki ikiye katlanmış gibi. kırgınım. kalbim acıyor. o kadar çok acıyor ki.

ağladığını gördüm. seni neyin ağlattığını bilmiyorum bile. mahvediyor bu beni. uzaktan izleyebildim sadece. senin gibi dizlerimin üzerine çöküp ağlamanı izlerken eşlik ettim sana.

yalnız olduğunu söyleyip duruyorsun. değilsin. bak, ben varım. görmüyor musun? ben varım diyorum. yıllardır bunu söylüyorum. ama sen reddediyorsun beni.

sana söyleyecek şeylerim azalıyor her geçen gün. güzel şeylerden bahsetmek istemiyorum. çünkü geçmişe dönüp baktığımda görüyorum. biz gülüyor olsak bile hüzün doluydu her anımız. sen de ben de ağlıyorduk. içimize akıtıyorduk o gözyaşlarını.

şimdi ne kadar dışarı vursam da kurtulamıyorum o birikintiden. beni boğuyor. her geçen gün beni daha da çok boğuyor.

jongkai:
bundan kimseye bahsetme.
gerçekten, bir kişi bile öğrenirse bunu seni mahvederim.
cehennemin dibine gitsen bile seni bulur kendi ellerimle öldürürüm.

rubyjane: söylemeyeceğim. çünkü bir kere yaptığın şeyi ikinci kez de yaparsın, biliyorum.