Mijn paranormale ervaringen

1||de vrouw in de donkere hoek

"Slaap lekker" mijn moeder geeft mij een kus op mijn voorhoofd. "Ik kan niet slapen" roep ik naar haar, "je moet het toch proberen" zegt ze terug terwijl ze de lamp uit doet. Ze wilt de deur op een kier zetten, "verder open," zeur ik.
Ze kijkt me aan en doet de deur iets verder open en loopt weg voordat ik iets kan zeggen.

Ik was 5 jaar oud ongeveer, het was de eerste keer dat ik samen met mijn oudere broer op een slaapkamer op de bovenverdieping ging slapen. De oude slaapkamer beneden was voor mijn jongere broertje.
Ik voelde mij niet fijn boven.

Ik probeer te slapen, maar het enige wat mijn aandacht trekt is die die schaduw in de donkere hoek van de kamer. De schaduw van een persoon. Ik kan er nog net uit opmaken dat het vrouwelijk is, maar meer haal ik er ook niet uit.

Ik kan niet slapen... de schaduw is er nog steeds. Ik durf mijn ogen niet dicht te doen, en al helemaal niet om te draaien.
Langzaam doezel ik toch weg, maar niet veel later schrik ik wakker.

De schaduw, hij staat nu ergens anders.. ik barst in tranen uit. Ik klim uit bed zonder de schaduw uit het oog te verliezen, maar zodra ik de slaapkamer uit ben ren ik naar beneden.

In paniek huil ik bij mijn moeder. Ik heb weinig woorden voor haar. Het enige wat ik haar kan vertellen is dat ik iets zag.
Ze stelt me gerust dat ik vast heel moe moet wezen, en daarom mijn hersenen mij dingen laten zien.

Ik ga naar boven en klim mijn bed weer in, de schaduw is verdwenen.

Mama zal wel gelijk hebben...