I woke up feeling heavy..
Iginala ko ang aking mata sa paligid.. nakita ko ang puting kurtina at sa tabi noon ay isang bookcase na puno ng mini figures at mga libro.. nasa kwarto ko ako..
Sinubukan kong bumangon ngunit nakaramdam ako ng sakit sa kanang braso.. Nilingon ko ang braso at nakita kong may brace.. Nabalian ba ako ng buto?
Pinindot ko ang intercom sa tabi ng kama, na ngayon ay nasa kaliwang parte na ng kama ko..
"Hello, Krista. I'm glad you're awake. May kailangan ka? Do wou want food? Water? Anything?" narinig ko ni Alice..
"Hello, Alice. Masakit katawan ko.. U-uhmmm.. Pasok ka sa kwarto please? Gusto kong bumangon.."
hindi ako nakarinig ng sagot ngunit wala pang isang minuto ay kumatok na sa kwarto ko si Alice..
Halos kasing taon ko lang si Alice.. Mas matanda siya sa akin ng isa't kalahating taon pero hindi ko siya itinuring na mas matanda sa akin dahil halos sabay lang kami na pumasok ng 7th grade.. Scholar siya ng mga magulang ko at nagprisinta siya na tumulong sa pag-aalaga sa akin.. wala na siyang mgamagulang kaya nagdesisyon sila mommy at daddy na sa bahay na patuluyin si Alice..
Pumasok siya ng kwarto at dali-daling yumakap sa akin..
"I'm soryy I wasn't there.. I'm glad you're safe.."
"What happened? Pano ako napunta dito?" tanong ko ngayon.. habang tinutulungan niya akong bumangon..
"Hindi mo ba maalala? Hinimatay ka sa hallway sa tapat ng classroom natin.. " sabi niya.. Tsaka ko lamang naalala ang mga nangyare..
"Lumabas lang ako ng klase sandali para magpasa ng class report sa advisor natin, pagbalik ko wala kana sa klase.. Tinanong ko sila, sabi ni Justin na nagpresinta a daw magtapon ng basura.. totoo ba iyon?" sunod sunod na sabi niya.. Ramdam ko na may galit at pagaalala sa boses ni Alice..
Umiling ako.. "Inutusan niya akong magtapon ng basura.."
"Holy Fvck! Bat ka nakinig sa Justin na yon? Sila ang cleaners kahapon pero ikaw ang pinagtapon ng basura?! Our advisor will know about this!" Madiin na sabi ni Alice..
"Kahapon? What do you mean Alice? Ilang oras ba akong tulog?"
"14 hours ka ng tulog.. kung walang nakakita sayo, baka kung ano na ang nagyare sayo... Krista, you almost died.." Nagulat ako.. I-I almost died? Shit...
Hinimatay ako habang inaatake ng asthma... Sino ang nakakita sa akin? Sino ang tumulong sakin? Sinong nagdala sakin sa hospital?
"W-who helped me? At bakit may brace sa braso ko?" I asked..
"Nadislocate yung braso mo, may gas gas din ang siko mo.. kaya ka may shoulder brace support.. Si kuya Levi ang nakakita sayo.. Papunta siya somewhere para daw tawagin mga teammates niya, tapos nakita ka niya na hinimatay sa hallway.."
"I have to thank kuya Levi.."
"It's a good thing that he freakin knows about your situation.. Nakatawag agad siya ng ambulance, and he found someone na marunong ng CPR.." patuloy ang paliwanag niya habang ako ay nablanko.. I almost died.. huh...
I needed that CPR, thanks to that someone.. It's needed to ensure that oxygen keeps circulating inside my body otherwise, I'll really die.. I'm lucky I guess..
Tho it's not the first time that it happened sa akin.. Yung asthma attack na malala.. pero first time na nagpassed out ako.
"Who performed the CPR?" Tanong ko..
"I don't know that guy.. Basta tinawagan siya ni kuya Levi then dumating daw siya as in agad agad..."
"I owe him my life.. I mean kuya Levi and that person.."
