Okulda başlayan, araba da devam eden fırçalama aşaması yetmezmiş gibi evimizin oturma odasında ki üçlü koltuğa geçmiş otururken anne ve babam karşımızda, fırçalama aşaması ise, kaldığı yerden tüm hızıyla devam ediyor.
Kardeşlerimi bilmem ama ben kesinlikle dış dünyayla irtibatımı kesdim. Anne ve babamın fırçasını dinlemek yerine zemin desenlerini inceliyorum, tam olarak şuan ise halımızda ki desenlerin dışarıdan siyah gibi görünse de aslında koyu lacivert olduğunu keşfettim başka neler varmış diye incelemeye devam ederken babamın kükremesiyle ona doğru döndüm ve evet !! pamuk gibi adam bana bağırmadı resmen tüm efendiliğini bozup bana resmen kükredi.
"Direm, sana hiç bir şey demiyorum zaten"
Ben de gözlerimi büyütüp
"Haydaa!! Yine kabak benim başıma patladı"
Annem bana doğru hızla dönüp
"Bak ya duy da inanma yine kabak Direm Hanıma patlamış."
Ben de sırtımı koltuğa yaslayıp kollarımı göğsüm de bağlayarak
"Tamam sustum yeter ki bana bir şey demeyin"
Ardından babam bana dönüp
"Kızım Allah aşkına söyler misin müdürün bahsettiği oğlanın burnunu nasıl kırdın? Gerçekten çok merak ediyorum."Her zaman ki gibi Derin oradan atlayıp
"Babacığım görmen lazımdı. Çocuğun yakasını elleriyle tutup kendine doğru bir çekti. Ardından alnına bi gömdü ve sonra çocuk pert."
Ben ağzım bir karış açık Derin'e bakarken babam birden alkış tuttuğunda ona doğru döndüm. Alkışına devam ederken
"Bravo kızım, cidden bravo biz seni böyle yetiştirdik zaten. Aynen devam et."
Üzgünce babamın masmavi gözlerine bakıp
"Baba gerçekten üzgünüm."
Ardından anneme dönüp
"Özür dilerim ama biliyorsunuz delinin tekiyim sinirlenince kayış kopabiliyor, okul da yaptıklarımız ise...... pişmanım demem"
Ardından kardeşlerime dönüp
"Diyemeyiz .... çünkü biz buyuz."
İkisine dönüp içtenlikle gözlerine baktım
"Ve siz bizi bu şekilde çoktan kabul ettiniz."
Deren
"Evet sonuçta biz sizin kızlarınızız ve gerçekten özür dileriz."
Ben de
"Ama sonuçta suç sizde iki disiplin camiası bir araya gelirse sizi akıllandırmak için üç deli de peşinizden gelir."
Hepimiz tebessüm ederken annem
"Gelin buraya" diyerek
Hepimizi sarıp sarmaladı. Tabi hemen babam da geniş kollarıyla bize sarıldı. Birbirimize sarılı halde bir kaç dakika geçerken sessizliği babam bozdu."Ama yine de bu size ceza vermeyeceğimiz anlamına gelmiyor."
Kardeşlerimle beraber hemen geri çekilip aynı anda
"Ciddi olamazsınız!"
Deren
"Zaten başka okula gideceğiz başka bir ceza daha bünyemiz kaldırmaz."
Babam ise sırıtarak
"Merak etmeyin sizin bünye alışıktır."
Derin
"Peki yine okul diye hangi hapishaneye atacaksınız bizi?"
Derin beni şaşırtatarak ilk defa mantıklı bir soru sormuştu. Biz de hemen babama dönüp ne diyeceğine odaklandık.Babam şeytani bir sırtarışla bize bakıp
"O konuya gelince aklımda bir şey var ama net açıklamayı akşam yemeğinde söyleyeceğim. Şimdi odanıza marş marş"
Oflayıp puflayarak ayağa kalkıp merdivenlere yöneldik tam o sıra annemlere dönüp
"Umarım kararınız da yaptıklarımızı baz almazsınız."
Annem de hafif tebessüm ile
"Göz önüne alacağımızdan şüphen olmasın Diremciğim ve senle sonradan özel olarak konuşacağız kendini hazırlasan iyi edersin"Ben de şeytani bir sırtarış yollayarak
"Şüphen olmasın anneciğim harika bahanelerim var"Peşinden merdivenlerden çıkarken aklım hala babamda idi. Çoğu sefer bu yaptıklarımız için okula gelmişti. Ama bu sefer farklıydı sanki 'düşüncem' dediğine göre de çok farklı bir ceza bizi bekliyordu ve tam olarak da beni korkutan buydu. Babam bize bir ceza verirken hiç düşünmez yaptığımıza benzer ceza verirdi ama bu sefer bizim etkimize çok farklı bir tepki verecek gibiydi.
*****
Derin'in Deren'i deli etmesi peşinden Deren artık ne yaptıysa Derin'in terlikle Deren'i kovalaması, benim ise saatlerce Gece ile mesajlaşmamın ardından akşam yemeği hızla gelmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK TARAFIM
Mystery / ThrillerGerçekten görüldüğümüz gibimiyiz yoksa insanlara sadece görmek istediklerini mi veririz? Bence tüm insanların bir karanlık tarafı olur Kimi gösterir, kimisi gözetir. Hiçbir insan karanlık doğmaz sonradan bağışıklık kazanır. Peki biz kim miyiz? Tek...