Evde odamın bir köşesinde kaç kere ağladım sayamadım.Mertin duygularımı anlaya biliyordum.
Bende bunları yaşamıştım.Egenin ölmesini istemiyordum.O yaşamalıydı.Onu çok seviyordum.O geceyi yemek yeriz kalkarız sonra evde bir film izleriz çok güzel geçer iyi bir anımız olur diye hayal etmiştim.Pfh.hayaller, gerçekleşmeyecek kadar güzeller.Kaç saatir ağlıyordum?Selenanın yanına gittim, "Ben Egeyi görücem." "Olmaz Zeynep ziyaretçiye izin yok." "B.A.N.A.N.E". Dedim ve kapıyı çarpıp çıktım.Ah ben hangi hastaneydi?Tabiya Güngör Bir taksi çağırıp hemen atladım."Güngör hastanesi." "Tabi küçük hanım." Adam çok yavaş " Birazdaha hızlı olurmusunuz?" "Tabi". Ve geldik."Ege bey Nerde?" "4. kat 18 numaralı oda." "Tşkkürler".Asansmr mü bozuk.Jadi ama.Merdiben mi?.Kalbim yerinde çıkacak gibiydi.18 numara buldum."Ege senmisin." "Evet benim" "Seni seni çok özledim." bende seni." "Mert hapisanede" "Bwne onun adını azına almaaaa" Pnu hiç bukada sinirli görmemiştim."Tmm tmm." "Seni çok seviyorum bende seni."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Birlikte
General FictionBeni mutlu edebilecek sadece tek bir cümle dahasına gerek yok"seni seviyorum. 14numara hiç unutmam. Bu yeni başlangıcım. Br gün bile olmadı seni seveli seni göreli ilk görüşte aşk bu bir anda deyişti hayatım uçtu ellerimden sözler bazen görüyorum se...