What Hurts the Most (one shot)

Chapter 2

        "An...anong ibig saihin ito? Sandali, di ko maintindihan. Bakit may mga listahan siya dito? At ano to...kaso?" mangiyak-ngiyak na sabi ko sa sarili ko. hindi ko alam ang gagawin ko. Nagulat na lang ako ng may biglang kumatok sa pintuan namin.

        "Uyy, bes...buksan mo  to. Bilis na, nangangaw... Ba't ka umiiyak? Inawway ka niya no? Hiniwalayan ka niya no? Hindi ka sinipot no? May asawa na siya no? May kalaplapan siya no? May..." tuloy-tuloy na salita ni Daniel.

        "Sa tingin mo, paano kita masasagot kung panay interview ka diyan! Wala ka namang show ah! Kung may show ka ba't di ko alam! o di naman kaya ay iniinsulto mo lang ako dahil ka nasasaktan o naiinggit ka lang! Diyan ka na nga! Akala ko pa naman may tutulong sa  akin. Saagay akala lang naman!"

        Hindi na makasalita si Daniel. Iniwan ko na lang siya sa harap ng pintuan namin. Hindi ko alam kung bakit ganito ung feeling ko.. ung parang pinaghalong sakit at galit na hindi ko maintindihan kung ano ba to. Habang iniisip ko kung ano ba ibig sabihin ng mga files na yon. Pero ang tumatatak talaga sa akin is ung sinabi sa akin ni Daniel dati. Paano kung tama siya at mali ako. Madaming tanong ang hindi ko masagot kaya naisipan kong i-text at tanungin si Alfred pero nagulat ako  sa text niya sa akin.

                fr: Alfred

                        " hi babe, musta na? Alam mo ba na na-miss kita agad? Hindi ko alam kung anong hiwagang sumanib sa akinat hindi na kita maalis sa isipan ko. Babe, pwede bang manligaw dahil yang kagandahan mo'y sadyang nangingibabaw."

        "Ano? ito...ito rin ung mga salitang binitawan ni Alfred sa akin  ah!"

        Dahil dito inusisa ko ung mga files na sa bag at nalaman ko na patongpatog ung mga kaso niya dahil sa mga pagpatay, pagnanakaw at kung anu-ano pa at dahil dito tinext niya si  Alfred...

                me:

                        "O hi  alam mo manloloko ka rin no. puros kayo salita at alam mo  hindi mo na ako manloloko at isa pa dapat magsuot ka na pala ng salamin para mai-text mo yang mga salita mo sa tamang tao....isa pa BREAK NA TAYO!!!!"

        Dapat nakinig ako kay Daniel. Dapat nakinig ako sa kaniya. Dapat...dapat hidi ko yon ginawa sa kaniya. Wala na akong magawa kaya umiyak na lang ako hanggang  sa nnakatulog ako.

        Kinabukasa, nakita ko si Daniel...sa harap g pintuan namin...natutulog. Hindi ko alam kung aong gagawin ko pero di ko namalayan na nagising na pala siya.  Hindi ko alam ang sasabihin ko pero lumuhod siya sa akin at humingi ng tawad. naiyak na lang ako at niyakap ko siya. Nag-usap kami at sinabi ko sa kanya lahat, pero nagulat ako sa sinabi ni Daniel.

        " Sabi ko sa'yo manloloko yon eh! Una ko siyang nakita mukhang bastos na eh! Alam mo kung ako na lang sinagot mo hindi ka iiyak at puros pagmamahhal lang ang ipapa......"pagalit na sabi ni Daniel. Pero alam ko kung ano ang punto ni Daniel kaya pinangunahan ko na siya.

        "ah Daniel...pasensiya na pero sa tingin ko hindi pa ako handa.. Masyado na akong nasaktan kaya...........

        tumango na lang siya pero alam ko sa pinakaloob-loob niya ay nasasaktan siya pero balang araw...ay magiging kami kung siya talaga ang para sa akin.

          The truth has a way of changing people's plan just like love...you just need to go with the flow.