Dreams do come True [ON GOING:]

Three~

[Gabriella:]

Wala namang masyadong nangyari kahapon. As usual kain, sakay, sakay, skay, kain, uwi. Pero, syempre nag-enjoy ako noh! At laking pasasalamat ko talaga to kay Kyle. He's always here beside me, just to make me happy. :)

Monday na naman ngayon. At sysmpre magkasama kami ni Kyle. Lagi naman eh.. Minsan nga inaakala nila na couple daw kami. Like, watdahek? Eh, purkit laging magkasama mag-jowa na? Oo, gusto 'ko si Kyle but not like that! In a friendly way lang..

'In a friendly way lang daw oh..'

Shatap!!

'No way! Utak mo 'ko kaya ako lang masusunod ng buong sistema ng katawan mo. Wahahah.'

Kapal naman netong utak ko. -.-" Bahala na. Baliw na ata 'to.

'Hoy naririnig kaya kita!'

Ah, talaga? Try mong takpan tenga mo kung meron ka man. At akala ko ba matalino ka??

'Tch.'

I WIN! \(^-^)/

"Hoy, ano na naman iniisip mo??" -kyle

"Wala. May malapit ba na mental dito? O free brain donor?" Kunot noo siyang tumingin sakin. Kitang-kita sa muka ni Kyle ang pag-tataka. Pfft.

"Bakit?" Woah! Taas kilay. Kaya ko din yan noh! Look!

^_−☆

Oh! Diba! ^_^ "Idadala ko na kasi 'tong utak ko sa mental at nababaliw na. At syempre mamamatay ako kung ginawa ko yun kaya kailangan ko ng brain donor." Masayang sabi 'ko. La eh. Good mood ako ngayon.

"Tch. Akala 'ko pa naman may sakit ka.."

"Kung meron man sa tingin mo nandito pa ko sa school?"

"Wag ka na ngang mamilosopo. Mas gusto 'ko pa kung bad trip ka eh!"

"At bakit naman?"

"Kase ang pangit mo. Ahaha. Lagi ka kasing nakasimangot ayan tuloy nagkaka-wrinkles ka. Di bagay sayo.. Ahaha!" Langya! -.-"

Akmang babatukan 'ko na 'to ng bigla namang tumakbo ang loko. "Hoy! Kyle Rutherford Gutcheres! Bumalik ka dito!!" Sinigaw ko na full name niya ng malaman. Niyang galit na ko at siya talaga yung tinatawag ko.

Pero imbis na tumigil siya ay blineatan lang ako at tumakbo muli. Dahil sa inis 'ko hinabol ko naman siya hanggang sa makarating ako dito sa may field. "Kyle!! Wag ka ngang tumago! Magpakita ka na ng mapatay na kita!" Pero, walang Kyle na lumalabas. At usually pag ganyan eh susuko na yan sakin eh.. Baka naman wala dito. Baka nga..

Akmang aalis na ko may naririnig akong magandang pagtutog ng violin. Ghad! Ang ganda ng pagkakatunog. Sounds....heavenly. Parang napako ako sa lugar na yun. Tinitigan ko lang yung tumutugtog di ko maanig yung muka eh.. Nakatalikod kasi siya sa'kin. Medyo may pagkahaba yung buhok niya at mukang elegante kung gumalaw. Watzi Lei ikaw ba yan? *O* Waahh!! Crush ko siyaaa!!

Nakatitig lang ako sakaniya ng bigla siyang lumingon sa direksyon ko. Hala!? Nakita niya 'ko! Pero, eerrrr ang gwapo! Chinito pa.. Yyyiiieee! Okay, lumalandi ka na naman.. "Ah, sorry. Nastorbo ba kita?"

Tumingin siya sakin with cold eyes. Yung tipong no expression. "Oo."

"Sorry, pwede bang-- HOY! Sandali lang! Sa'n ka pupunta?"

"Away from you." Ouch.

</3

K, so di ko na siya crush! Pero, teka? Bat mukang pamilyar mua, niya? Pati accent niya?

"Do I know you?" Tanong ko bigla. Pati ako nagulat sa sinabi ko eh.. Pero, curious talaga ako.

"No, I never seen an ugly face like you before, ever in my life. So, I think, not." Aray ha?!

"Tinanong ko lang naman kung kilala kita dami pang sinatsat. Yes or No lang naman sagot dun eh.." Oo! May pinaghuhugutan ako!

"Tch. You're wasting my time." Then he left. BANAS!

---

"Pshh. 'You're wasting my time~.' Ugh! Jerk!" Nakakainis! Nakakainins talaga yung walangyang yun!! Urgh! Gwapo sana kaso, walang modo.

Oo nga pala, after nun umalis na ko dun sa lugar na yun. At bumalik na 'ko ng room. 'Di ko na hinanap si Kyle bahala siya sa buhay niya.. -.-" Wag kayo, badtrip ulit ako. So, back to the real me. The Serious type. Kainis naman sa si Kyle eh!

"Problem?" Speaking of.. Tiningnan ko lang siya. Like what I usually do. "Woah, kanina good mood ka lang ahh. Ngayon back to Gabriella Gonzales 1.0?"

Tinaasan ko lang siya ng kilay at nagbasa nalang ng libro. "Good Morning class." Bati ng adviser namin

"Good morning ma'am."

"Tss, whats good in the morning.." I mumbled.

"Pfft. Malala na." Tss. Boses palang Alam ko ng si Kyle yun.

" Okay class we have a new student." WHAT?! That's impossible!

"Ma'am nababaliw na po ba kayo?!"

Naririnig ko mga angal ng kaklase 'ko. Kase wow lang! Our class is section A-1. Our section is the most hardest section to pass. Hindi naman sa pagmamayabang pero totoo! At hindi pwedeng makapasok sa section namin ang mga late transferees. Dahil una, wala silang entrance exam. Sunod, late na para dun. Last, wala pang nakakagawa nun!

And to enter a Section A-1 is to beat the total average of the top 1 ng class-which is ako. Di na pinansin ni ma'am mga angal ng kaklase ko. Di ko naman sila masisisi. Kase, pati ako nagulat. Wala pa kasing nakakatalo sakin ehh.. Meron pala.

"..Let us all meet Mr. Xavier Montenegro." So siya pala ang nakatalo sakin. Yang langyang yan! Just seeing his face makes me wanna puke! I saw him smirked at me. But I don't care. Makikita niya! "Mr. Montenegro you can seat next to Ms. Gonzales."

Great! Just great!! -.-"

"Hello, My dear stalker." -xavier

"Aba! Kapal mo ah!"

"Gwapo naman." Aba't kumindat pa! Ano 'to chick boy?! Urgh! I just hate boys like this! -.-"

"Chick boy ka ba?" -tanong ko. Kahit na obvious magtatanong padin ako nuh. I'm not rude like Him!!

"Hindi. Sadyang habulin lang ako ng babae."

"Di ka lang pala chick boy ang kapal din pala ng pagmumuka mo noh.."

"Di rin.."

"Urgh!!"

"Is there a problem back there??"

"N-"

"Yes, ma'am. I think Ms. Naughty girl here needs a comfort room. Nature's calling.." -sabi niya kay ma'am. At natawa buong klase kasama na dun si ma'am. Pati si kyle tumatawa? Lagot talaga 'tong mga hinayupak na to sakin!

"Okay, you can leave Ms. Gonzales." Wala akong nagawa kundi sumunod. Hindi man gawain ng isang president na magcutting classes kaso, nakakainis kasi yung lalaki dun! Pahiyain ba naman ako sa buong klase?! Aba! Sumosobra na siya!

Di ako papayag! Makakaganti din ako nuh.. Makikita mo... Xavier Montenegro..

----

[A/n: pagtyagaan ang mga TYPO. :) Author is out. Peace~!!]