Kyle's Pov
-knock. Knock. Knock. -
" KUYAAA... gising ka na ba? Pagbuksan mo ako daliii..."
"Oh bakit?"
" Kuya naman e. Tsk! Tingnan mo tong si Peach oh kanina pa yan scratch ng scrach sa door mo. Nakakapagtampo. hmp!"
" HAHAHA Bakit Peach, do you miss me? Hm? Hm?" Puppy ang niregalo ko kay Andrea and I named it Peach. She obviously love it.
" I'll teach Peach na ako lagi ang hanapin and not you."
" HAHAHA Ok teach her baby. Maliligo na ako mag-intindi ka na rin. "
" I don't want to take a bath."
" Why?"
" Malamiiig... "
"Anong nangyari sa heater mo?"
"Nasira... dad will call manong Ambo to fix it later."
"Gamitin mo muna bathroom nina mom."
" Kuyaaa...I don't want to. "
" Why? "
" Malamiiig... "
"What kind of conversation is this Andrea. Go and take a bath. "
"But-"
"Go! Maliligo na ako. Pag di ka naligo ipapaampon ko na si Peach. "
"NO. "
"Sige na lumabas ka na dito. Babasain kita ng malamig na tubig."
"Nooooo..." Tss. Nagtatakbo si Andrea palabas ng kwarto ko. Takot sa tubig pinaglihi ba yon sa kambing. Tsk.
Pagkatapos kong maligo at nakapag-ayos na rin ng sarili lumabas na ako sa kwarto at nagtungo sa dining area. Nandon na ang lahat maliban kay Andrea.
"Good morning everyone."
"Good morning anak maupo ka na."
"Good morning son."
" Good morning apo." Si lolo't lola.
" Nasan na po si bunso? "
" I'm hereeeee... Fresh from the bath. Look naligo ako ha. So wag mong papaampon si Peach."
"Tss. Umupo ka na."
" Anong ipapaampon anak." Nagtatakang tanong ni mom.
" Sabi ni kuya ipapaampon nya si Peach pag di ako naligo. Penge po ako non."
"Haha ok ok." Nilagyan ni mom ng hotdog si Andrea sa plate, one of her favorite.
"So, you love Peach kaya naligo ka hija? "
"Yes lolo!"
"HAHAHA Alagaan mo syang mabuti apo."
"Opo!"
" Oh sige kumain kana."
"Papa, bakit di na lang po muna kayo magstay dito?" Tanong ni mom.
"Oo nga Pa. Hindi naman pababayaan ni kuya Ram ang farm." Dugtong naman ni dad.
"Panahon na ng anihan madaming mga gawain ngayon." Sagot ni lolo.
"Alam nyo naman kung gano kamahal ng Papa nyo ang farm hindi nya maiiwan ng matagal yon." Biro ni lola.
"Aba'y syempre! Madaming tayong magagandang alaala doon. HAHAHA"
"Sige po. Basta wag nyong pababayaan ang sarili nyo." Pagpapaalala ni dad.
YOU ARE READING
Cactus Heart became a Fragile Wood
Teen Fiction"Alam mo ang hirap mong lapitan. Kasi sa t'wing lalapit ako alam kong masasaktan na naman ako." " Edi lumayo ka." "Gusto ko nasa tabi lang kita e. Kaya kahit anong hirap, kahit anong dami ng tinik na nakapalibot sayo, kahit matusok o masaktan pa ak...
