Bir gün boyunca Buse ve Ogün birbirinden kaçtılar. Saat gece 21:00'dı. Buse hiç durmadan Duru'yu arıyordu. Ne olduğunu anlayamayan,şaşkınca telefona bakan Duru son çalma sesinde kendine gelip telefonu açtı. Buse emir verirmiş gibi "Şimdi bana hiç konuşmadan Ogün'ün şuan nerede olduğunu söyleyeceksin ve sonra da hiçbir şey söylemeden telefonu kapatacaksın" dedi.
Duru hiç beklemeden Ogün'ün evlerinin altında ki parkta olduğunu söyledi ve telefonu kapattı. Duru kendi çapında sevindikten sonra Kaan ve Emre'yi aradı. Bu olayı hemen onlarada anlatmalıydı.
Bu arada Buse Ogün'ün olduğu parka ulaşmıştı. Ogün öylece bir bankta oturmuş,denize öylece bakıyordu.
Buse arkadan Ogün'ün gözlerini kapattı ve yanağına bir buse kondurup yanına oturdu. Ogün'ün kalbi boğazında atıyordu. Bir anda Buse'ye sarılı verdi ve aynı şekilde o da Buse'nin yanağına bir buse kondurdu.
Yarın okula kendisinin götüreceğini ve akşam bir süprizi olduğunu söyledi. "Seni seviyorum" deyip gitti.
O anda Duru da Emre ve Kaan'ı apartmanın girişinde bekliyordu. İlk olarak Emre gelmişti. Emre bir kunduz olaraktan hazır Kaan yokken Duru'ya biraz yavşamaya karar verdi.
Yavaşça Duru'nun üstüne doğru yürüdü. Boynunda ki saçları çekti ve bir tutamcık öpücük alarak Duru'nun bütün kokusunu içine çekti.
Duru gözlerini büyütmüş Emre'ye bakıyordu. Ne yaptığını zannediyorsun diyordu sanki. Emre Duru'nun ne dediğini anlamış gibiydi. "Hiç sevgilimi öpüyorum" dedi. Duru'nun gözleri hala pörtlemiş bir şekilde duruyordu ve "Biz ayrılmışmıydık ki" diyerek Emre'nin elini tuttu. "Yani o gece olmasada diğer gece sen Kaan'ı öptüğünde ayrılmıştık" dedi. Duru ne diyeceğini bilemeyerek birkaç kez öksürüp konuyu kapattı.
Emre kesinlikle içinden bu durumu Kaan'ın görmesi için dua ediyordur diye düşündü Duru. Ama gerek yoktu zaten Kaan Duru ve Emre'yi çam ağacının arkasından seyrediyordu.
Emre ısrarla Duru'nun elini bırakmıyordu. Kaan'ın onları görmesini istiyordu. Zaten görmüştür. Neyse. Kaan suratı asık bir şekilde yanlarına doğru geldi.
Şey ben bugünlük senden özür diliyorum dedi be yanlarından sessizce uzaklaştı. Emre'nin yüzünde bir gülümseme oluştu. Duru ise şaşkındı dili dolanmıştı arkasından diyecek bir şey bulamadı.
Duru Emre ile çok güzel vakit geçirmişti. Bu sesinden bile belli oluyordu. Duru acaba Kaan öğrendiği için mi yanımızdan gitti kuşkusuyla Kaan'ı aradı.
Evet öğrenmişti yani öğrendiğini Duru daha yeni fark ediyordu. Kaan'ın her halinden belliydi ağladığı ve sinirli olduğu. Bütün telefon konuşması boyunca Duru hiçbir şey diyemedi. Ama Kaan'ın muhtemelen bir süre boyunca Duru'ya söylediği son sözler olacaktı bunlar.
