𝙞𝙣𝙘𝙞𝙨𝙞𝙤𝙣. || 𝘿𝙧𝙖𝙘𝙤 𝙈𝙖𝙡𝙛𝙤𝙮

-8🐍-

sinavim assiiirrii iyi gecti 🤩🤩

Gözlerimi açtığımda kızlar yatakhanesinde olmama epey şaşırmış ve aşağı inmiştim. Hızla üstümü giyinip ortak salona indiğimde ise Draco kravatını bağlamaya çalışıyordu. Beni gördüğünde yüzündeki tebessüm ile baktı.

Draco:Günaydın.

Y/N:Günaydın da ben buraya nasıl geldim?

Draco:Weasley'lerin evinin orada bir işim vardı. Seni gördüm sayıklıyordun ben de aldım ve getirdim.

Y/N:Kesin boş arazide işin olmuştur..

Gülerek yanına ilerlemiş ve kravatını bağlamıştım. Saniyler sonra da Blaise gelmiş ve diğerlerinin yanına kahvaltı salonuna yol almaya başlamıştık. O sırada yanımıza hızla gelen Harry'yi görüp gözlerimi devirmiştim.

Harry:Dün nereye gittin? Ne kadar endişelendi herkes haberin var mı?!

Y/N:Tamam.

O sırada Harry acıtmayacak bir şekilde kolumu tutmaya başlarken Blaise konuşmuştu.

Blais:Kardeşim hoşt diyorum sürüyle geliyorsunuz!

O sırada Draco elini omzuma atmış ve Harry'yi arkamızda bırakmıştı.

Harry:ONLAR GİBİ ZORBA OLUYORSUN!

Draco:Ağlama Pottah.

Ortak salona geldiğimizde yanıma hızlıca Ron gelmiş ve sarılmıştı.

Ron:İyisin,öyle değil mi?!

Y/N:Evet,iyiyim.

Ron:Tanrım,gerçekten üzgünüm..

Y/N:Sorun yok.

Kolunu sıvazlamış ve kendi masama geçmiştim.
O sırada bir çığırtkan gelmişti ve bizimkiler bana bakıyordu.

Pansy:Açmayacak mısın?

Y/N:Sonra açarım.

Kafasıyla onaylamış ve yemeğe geri dönmüştük. Bir süre sonra onlar derse ben de çığırtkanı açmaya odaya gitmiştim.

Micheal Dupont:TANRIM GERÇEKTEN EVDEN Mİ KAÇTIN?! SANA VE İLGİ ÇEKME ÇABANA HAYRAN KALDIK! ARTIK BU AİLEYE UYGUN BİR ÇOCUK OL!

Çığırtkan kendini parçalamış ve yere serpilmişti. Sinirden gözüm dönüyordu ki kapı çaldı.

Y/N:NE VAR?!

Draco:Benim,Draco.

Y/N:Sonra Draco.

Kapıyı kilitlemeye giderken sinirlerimin tam da sonundaydım. O sırada ayağım yatağın kenarına çarptı ve içimdeki öfke patladı.

(bugranin icindeki ofke aciga cikiyor)

Draco Malfoy'dan
İçeride bağırarak bir küfür savunduğunu duyunca kapıyı açtım ve içeri girdim. Ona hemen sarılmış ve sakinleştirmeye çalışıyordum. O da inatla göğsüme vurup ayrılmaya çalışıyordu. En sonunda bir kaç gözyaşı ile sakinleşmişti. O sırada kapının çalması ile sarılmamız bölünmüştü.

icime sinmedi ama yazasim yok ozur dilerim muah