Parktaki Kız

Bölüm 3

#John Mayer (feat.Katy Perry)-Who You Love

"Beni yine korkutmayı planladıysan unut gitsin, seni duyuyorum."dedi Lily, başını kitabından kaldırmadan. Arkasından yaklaşan adım seslerinin sahibi genç adam, hızlıca yanına geldi, teklif beklemeden ya da izin istemeden, genç kızın yanına otururken güldü.

"Her zaman çok dalgın oluyorsun, benim suçum değil."

"Selam, Dave." Lily kitabını kapatıp ona bakarak gülümsedi, genç adam onun gülümsemesine karşılık verirken gergin görünüyordu.

"Selam. Bugün hava güzel, değil mi?"

"Öyle."dedi Lily, kapalı ama rüzgârsız, dingin gökyüzüne bir bakış atarak. "Okumak için ideal bir hava."

"Okumanı böldüysem üzgünüm."dedi Dave, yeşil gözlerindeki ifade hiç de üzgün olmadığını ele vermesine rağmen.

"Zararı yok..."dedi Lily iç çekerek. "İki haftadır rahat okumama izin vermiyorsun zaten."

Genç adam bir an onun kızıp kızmadığını anlamaya çalışır gibi şüpheyle baktı, Lily o tekrar özür dileyemeden güldü.

"Alınma-şaka yapıyorum..."

"Ah." Dave rahatlamış görünürken, bankta arkasına yaslanıp ayaklarını ileri uzattı. "Yani, kendimi suçlu hissettirerek intikam alıyorsun?"

"Olabilir." Lily omuz silkti. "Bu hafta gelip gelmeyeceğini merak ediyordum açıkçası."

"Gelebileceğimi düşündüm..."diye yanıtladı Dave. "Yasak olmadığına göre yani..." Genç kıza gözünün kenarıyla baktı, Lily gözlerini devirdi. "Ne okuyorsun?"

Sarışın kız kitabı kaldırıp kapağını gösterdi, Dave ismi okurken hımmladı.

"Silahlara Veda... Aşk ve savaş, ha? Güzel bir bileşim olmadığını düşünür insan..."

"Ama en güzel hikayeler o bileşimden çıkıyor."diye savundu Lily, kitabı kucağına çekerken. Dave başını salladı.

"Değil mi? Tuhaf."

Bir sessizlik oldu, Lily kendini aptal yerine koymadan ne söyleyebileceğini düşünürken -ki henüz yeni tanışmış sayıldıklarından bu kolay değildi- Dave tekrar konuştu.

"Çocukken ben de sık okurdum... Artık o kadar okuyamıyorum."

"Sen de hikayelerin fotoğraflarını çekiyorsun ama..." Lily düşünmeden konuşmuştu, genç adam ona hayretle bakınca dilini ısırdı. Metafor kullanmak yeni başlayan bir sohbeti yürütmenin en doğru yolu sayılamazdı ne de olsa.

"Evet."dedi Dave bir anlık sessizliğin ardından. "Evet, öyle yapıyorum..." Lily rahatlayarak gülümsedi, genç adam devam etti. "Ya sen? Sen ne yapıyorsun, Lily?"

"Anlamadım?"

"Şey, yani... Ne iş yapıyorsun?"

"Ha..." Lily de onunki gibi havalı bir cevabı olmasını dilerdi. "Öğrenciyim. Psikoloji, ikinci sınıf... Bir de bir kitapçıda çalışıyorum, part-time."

Dave bir ıslık çaldı.

"Güzelmiş. Ben bıraktım... Geçen yıl."

"Neden?"diye sordu Lily merak ederek. Dave omuz silkti.

"Her zaman fotoğrafçı olmak istiyordum, ama bilirsin, aileler bazen seninle aynı fikirde olmaz. İşletme okumaya başlamıştım ama geçen yıl bir fotoğrafçıda iş bulunca... Neden cesur olmayayım ki dedim."