If I Were A Human... || n.h. & l.p.|| PL

Chapter 4: That's My Brother!

Molly's POV

Byliśmy sobie znów w parku. Nagle coś przed nami przeleciało. Myślałam że to moje życie. Spojrzałam na Horan'a i w jego oczach też można było zobaczyć przerażenie.

- C-co to było? - powiedziałam z przerażeniem

- Umm, nie wiem, ale nie martw się, przy mnie jesteś bezpieczna - powiedział Nialler i mnie objął ramionami

Staliśmy tam jeszcze chwile, gdy nagle znowu to przeleciało

Tym razem była to Kate.

- Macie iść do jaskini. Wiecie, tej gdzie wodospad...

Stałam jak słup soli. Nie wiedziałam w ogóle o co każdemu chodzi. Niall tylko skinął głową na znak że akceptuje zadanie. Trzymałam mocno jego rękę i poszliśmy... Gdy doszliśmy, przestraszyłam się. Woda leciała jeszcze mocniej niż zwykle.

- Kate? Jesteś tutaj? - wołał Niall

- Kim jesteście? - powiedział ochrypły głos na co oboje odskoczyliśmy do tyłu

- Um, szukamy tutaj naszej koleżanki, Kate, a Ty, kim jesteś? - powiedziałam jąkając się

- Tu jej nie ma. Ale mogę wam pomóc mieć więcej siły -powiedział mężczyzna z białą brodą

-S-siły? Jakieś siły? N-nie wiem czy to najlepszy pomysł żeby tutaj zostawać. Molly, chodź, idziemy...

- Nie! Czekaj! - powiedziałam

- Molly

- Niall! Patrz na te skały!

Skały miały wyryte różne liczby i litery.

Przejechałam palcami po kilku z nich.

19062012

- Niall, 19062012! - powiedziałam przejeżdżając palcem po skale

- Umm? - powiedział niewiedząc o co chodzi

- Niall, 19 czerwca 2012

- No tak, data od kiedy jesteśmy razem. Za miesiąc miną 2 lata.

- Tak, Niall, a patrz na tą, 12 Stycznia 1993. Urodziny Zayn'a

- Zayn'a?

- No Zayn! Mój brat! Zayn Malik! - powiedziałam głośniejszym tonem

- Ah! No tak! - powiedział Nialler

- Zaraz zaraz, Zayn Malik, znasz go? - zapytał mężczyzna z białą brodą

- Em, znam, to mój brat? - bardziej zapytałam niż powiedziałam

- Wszystko się zgadza.... - powiedział mężczyzna szybko wstając - Ty, to Niall Horan, a Ty to Molly...

- Molly?

- powtórzyłam swoje imię

- Molly Malik? - zapytał

- Może? Skąd Ty to wiesz?

- O Mamuniu! Tyle lat was szukałem! Macie coś, czego nie ma nikt inny... Macie w sobie to coś... - powtórzył mężczyzna i odszedł aby po chwili wrócić z.. książką?

- Nie rozumiem? - powiedziałam

- Ja też nie! Z moich obliczeń, mieliście tu znaleźć się dopiero za 2 lata, o co chodzi? - szeptał przemieniając kolejne strony książki.

Popatrzyłam się na Niall'a, a ten na mnie

- To my już może pójdziemy.. - powiedział Niall

- O! Mam! Zaczekajcie! Wytłumaczę wam wszystko. - powiedział

- Niall, zobaczmy co ma do powiedzenia, proszę. - powiedziałam i usiedliśmy.