Sharine's Sweet Surrender (Love Like This #1)

[15] Sharine's Sweet Surrender

CHAPTER FIFTEEN

"CALL me kung malapit nang matapos ang laro. Pupuntahan agad kita," ani Dominic matapos siyang pagbuksan ng pinto ng sasakyan. Sa unahan nila ay nakikita niya ang mga taong tinutungo ang direksiyon ng coliseum para manood ng basketball.

Malapit nang matapos ang round two ng eliminations at malinaw na kung sino ang makakapasok sa Final Four.

"Thanks, Dominic," malapad ang ngiting sabi niya at kinalag na ang seatbelt. Magkasama sila nito buong umaga at nag-lunch pa sila bago siya sumabak sa trabaho. "Ingat ka, ha? See you later!" Bumaba na siya ng kotse.

"See you later," anito at isinara na ang pintuan.

Kumaway na siya rito. Imbes nga lang na maglakad na ay bigla siyang tumingkayad at hinalikan ito nang mabilis sa pisngi. Napabungisngis siya sa gulat na reaksiyon ni Dominic.

Hindi na niya ito hinintay na makapag-react.

"See you later!" ulit niya at patakbong tinungo ang venue habang natatawa pa rin sa ginawa niya.

Kailan kaya ang magandang timing para 'sagutin' ito?

"I HEARD maganda ang resulta ng pagdi-date niyo ni Dominic," ani Ron. Katatapos lang niya itong interview-hin tungkol sa bagong gagawing album ng Demigods dito mismo sa Pilipinas at naroon sila ngayon sa Flash Prophet.

"Of course," proud niyang sabi matapos sumimsim sa iced tea niya. "We enjoy each other's company so much though ayaw naman naming madaliin ang lahat."

Ngayon naman ay si Ron na yata ang interviewer. At feel na feel naman niya iyon habang si Dominic ang topic.

"Mabuti naman at hindi mo siya iniiwan. Mahirap ding maipit sa gitna ng conflict sa pamilya. To think na siya ang gusto ng mga magulang niya na magsakripisyo para tanggapin na ng parents nila si Ate Dian at ang mga bata."

"A-ano'ng ibig mong sabihin, Ron?" naguluhang tanong niya.

Pinagkrus nito ang mga braso sa tapat ng dibdib nito.

"Hindi ba nga bago ka pa niya nakilala, gusto ng mga magulang niya na pumayag siyang pakasalan ang babaeng napili nila?"

Daig pa niya ang sinipa nang malakas sa dibdib sa narinig.

"W-walang sinabing ganoon sa akin si Dominic tungkol sa kondisyon ng mga magulang nila tungkol kay Ate Dian. Ang akala ko, gusto lang ni Dominic na maintindihan siya ng mga magulang niya. Kaya nga ginagawa niya ang lahat, 'di ba?"

Nagulat si Ron. "Hindi niya sinabi sa'yo ang tungkol do'n?"

Umiling siya sa kabila ng panginginig ng katawan dahil sa mga nalaman.

Napamura nang mahina ang lalaki. "Ang daldal ko talaga."

"At ano pa ang nalalaman mo, Ron? Sabihin mo sa 'kin."

Ron became uneasy on his seat. "Tama na ang mga nasabi ko. Sa tingin ko mas malilinawan ka kung siya mismo ang kakausapin mo. I am sorry, Sharine."

NAKANGITING sinalubong siya ni Dominic sa labas. Kung dati ay parang lumulobo ang puso niya sa saya, ngayon ay parang sasabog iyon dahil sa sakit.

"How was the interview?" Tinangka nitong hawakan siya sa mukha pero pumiksi siya. "Is something wrong?"

"Ihatid mo na 'ko, Dominic. Pagod ako," malamig na sabi niya at tuloy-tuloy na sumakay sa kotse nito.

Habang nasa biyahe ay kinakausap siya ni Dominic pero hindi man lang siya kumikibo. Gusto niyang umiyak sa sama ng loob pero pinigilan lang niya ang sarili. Pinilit niyang ibinalik ang Sharine na kayang itago ang emosyon upang protektahan ang kanyang nararamdaman. Nang huminto na ang kotse sa tapat ng gate nila ay tuloy-tuloy siyang bumaba. Didiretso na sana siya sa pagpasok nang pigilan siya ni Dominic sa braso niya. Nagulo na naman tuloy ang kanyang sistema.