SENÖLMEKTENKORKUYORMUSUN?
ben korkmam.
kaybedeceğim bir şey mi var.
çocuk bağırıyor.
kafasını kapkara duvarlardan çıkarmış, sürekli yer değiştiriyor.
uykumda mı öleceğim?
ne hoş.
uykumda ölmek mi? yoksa ölmek mi?
hangisi.
seçmeyeceğim.
ellerim titriyor, yaşlılar gibi.
birbirine kenetliyorum ki dursun.
durmazlar ki. titrerler hep.
çocuk kafasını duvarlardan uzatmaya devam ediyor.
ellerini duvarlardan geçirip bana ulaşmaya çalışıyor.
yerdeki tahtaların altından vuruyor. her an tetikte.
gözümü kapasam öldürecek beni.
uykumda.uyumuyorum ben.
KENDİBAŞIMAÖLEYİM.
yalnız.
gitmesini bekliyorum.
öyle öleceğim.
tercih meselesi yahu.
kolları sağ taraftan uzanıyor.
hemen kollarına uzanıyorum.
ama titrek ellerim hiçbir şeye dokunmuyor.
çünkü çekiyor ellerini. gözleri karşıda, beni izliyor.
bölüyor vücudunu parçalara, bana musallat oluyor.
uykusunda ölmedi bu çocuk.
bu çocuk burada.
evimin kara duvarlarının içinde.
böceklerle sohbet ederek yaşıyor.
yemiyor içmiyor.
benle eğlenip zevk alıyor.
herkes onu öldü zannediyor.
hem de uykusunda.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
o çocuk uykusunda ölmüş | jaeyong
Fanfictionhayır ölmedi. buradaydı. tam da duvarların içinde. arada oradan kafasını çıkartıyor, benimle alay ediyordu. ©fatenfive | jaeyong ―13.11.20 | angst, korku & story |