ေယာင္လည္လည္နဲ႕ ႏွစ္ေယာက္သား ဘာစကားမွမဆိုမိေခ် တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္လဲမၾကည့္ဘူး ဝင္းထက္ ဆိုရင္ပိုဆိုး ကုတင္ရဲ႕ ေထာင့္အစြန္းမွာ ေကြးေကြးေလး အိပ္ေနရွာတာ တကယ္ကို အရွက္သည္းပိုေနတာလား
"မင္းက အဲ့ေလာက္ႀကီး ရွက္ျပမေနနဲ႕ေလ ငါရွက္ဖို႔လည္းထားပါဦး အမွန္ဆို ငါက ပိုရွက္ေနသင့္တာမလား မတရားလိုက္ ဝင္းထက္ ရာ"
"ဟို ......ဟို......ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း ေရွာခ့္ ျဖစ္သြားလို႔ပါ အကို အင္း "
ကြၽန္ေတာ့္အသံၾကားေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ငုတ္တုတ္ထထိုင္တဲ့ေကာင္ေလး ကြၽန္ေတာ္ က ပတ္လက္အေနအထားနဲ႕ လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ကို ေခါင္းဦးၿပီး ေျခေထာက္ခ်ိတ္ကာ သူကို မ်က္စိေဆြ ၾကည့္လိုက္သည္။သူစကားေျပာသည့္ပုံစံက သူ႕ရဲ႕ ဂုတ္ပိုးကို ပြတ္ၿပီးေျပာေနပုံက သူတကယ္ကို စိတ္မသက္မသာပုံပဲ
"ေယာက္်ားအခ်င္းခ်င္းပဲ ကြာ မင္းလဲ ဒါ ငါလည္းဒါပဲ ဆိုဒ္မတူတာေလာက္ပဲကိုကြာ ငါက ကေလးတစ္ေယာက္အေဖဆိုေတာ့ မင္းထက္ဆိုဒ္ပိုႀကီးေတာ့ မင္းေရွာခ္ရသြားတာေနမွာပါ"
ကြၽန္ေတာ္ စေနာက္ၿပီး ေကာင္ေလးစိတ္သက္သာရာ ရာရေအာင္ေျပာေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္နည္းနည္းရွက္ေနမိတာ ဝန္ခံပါတယ္ ဒါေပမဲ့လည္း ေယာက္်ားအခ်င္းခ်င္းမို႔ ကြၽန္ေတာ္ ပိုပိုလိုလိုေတြ မေတြးမိေတာ့
"အကိုကေနာက္တယ္ဗ်ာ အကိုက ကြၽန္ေတာ့္ဆိုဒ္ထက္ႀကီးေနမယ္ထင္လား ဟားး "
"ငါအိပ္ေတာ့မယ္"
ေစာင္ကို ျဖန့္ၿပီး သူ႕ကိုေက်ာခိုင္းကာ ကြၽန္ေတာ္မသိခ်င္ေယာင္သာေဆာင္လိုက္သည္။ဒါလာ ရွက္တတ္တဲ့ လူပ်ိဳေလး ခုနက သူမဟုတ္သလိုနဲ႕ လူႀကီးကိုလာယွဥ္ေနတယ္ ေသာက္ကေလး
"အကို ကြၽန္ေတာ္ မေန႕က ေျပာတဲ့စကားကို မၾကားခဲ့သလိုမ်ိဳး ဘာလို႔ ပုံမွန္အတိုင္းေနနိုင္ရတာလဲ အမွန္တကယ္ဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔ အတူရွိေနတဲ့အေၾကာင္းအရင္းတိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က အကို႔အေပၚမရိုးသားဘူးေလ အိပ္ေနၿပီလား ......အင္း Good night ကိုကို ေမာင္ ကကိုကို႔ ကို သိပ္ခ်စ္တာေတာ့ ယုံေနာ္"
