"I am a complicated person. I have different sides of me, Well i guess. All of us has a different sides. A different sides that people would find it hard to understand even the closest person to you. But then.. I met someone.. He really is the livin...
A/N: At dahil good mood ako ngayon heto na ang pinakahihintay niyong update! Hihi! Don't forget to vote and don't hesitate to write your comments! Enjoy reading! BORAHAE💜
ERIN'S POV
After almost 11 hours flight we've finally arrive at LAX Airport. And the reality hit me, ngayon ko lang naalala kung anong meron sa lugar na ito. Habang bumaba kami ng Eroplano tahimik lang ako habang dala-dala ang backpack ko. Hindi ko maiwasang kabahan at hindi ko alam kung bakit.
Alam mo kung bakit pero hindi mo lang magawang aminin sa sarili mo.
"Reaser"
Napalingon ako sa Presidente ng mga itlog ng tawagin niya ako, nakababa na rin kami sa wakas. Naglalakad na kami ngayon papasok ng Airport, San entrance daw kasi ng Airport naghihintay ang sundo namin.
"Oh"
"Is there something bothering you?" tanong niya
"Bakit?"
"Ang panget mo kasi" sabi niya saka niya ako linagpasan at sumabay sa paglalakad kay tanda
Alam mo yung maiiyak kana sa ke emohan mo tapos biglang may gaganon sayo? Sarap sakalin eh.
"Gago yun ah"
Nang makalabas kami ng Airport ay nandoon na nga ang sundo namin. At ang kaninang wala sa mood na ako ay nagtatalon sa tuwa ng makita ko ang sasakyan ko na naka park rin sa entrance.
"Hala ang baby koooooo!" sigaw ko saka agad na tumakbo palapit sa kotse kong Ferrari
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Namiss kitaaaaaaaaa!" sabi ko saka yinakap ito
"Here. Drive it" sabi ni Tanda saka binigay saakin ang susi syempre agad ko namang kinuha iyon.
"Put my luggages and his luggages at the back of my car"
"Yes Young lady" sabi nito saka kinuha ang mga bagahe ng Presidente ng mga itlog at mga bagahe ko. Agad naman akong sumakay sa kotse ko at pinaandar ang makina.
Napangiti ako nang marinig ang pamilyar na tunog. Nakahawak na ako ngayon sa manibela saka nakangiting liningon ang Presidente ng mga itlof na nakatayo lang doon saka napapailing na nakatingin saakin.
"Hop in!" sabi ko, agad naman siyang sumakay sa passenger seat, buti nalang pala nakababa yung hood ng kotse ang ganda pala ng panahon ngayon dito.
I was about to start to drive when i noticed that he didn't put his seatbelt on. Kaya napangisi ako ng may maisip akong kalokohan.
Mwahahahahahaha!
RAZVAN'S POV
I was taken a back when she suddenly go near me until our face were only inch apart.
