Stay With Me

19.Bölüm - Final

Hatırlatma;

Ve Jungkook'la ellerinizi birleştirip davetlilerin arasına adım atmıştık. Koca bir alkış tufanı kopmuştu.

Nikah masasına geldiğimiz zaman nikahı kıyacak olan kişi karşımızda duruyordu. Öncelikle yeminlerimizi vermemiz gerekiyordu.

"Kim Jennie, yemininizi söyler misiniz?"

"Ben Kim Jennie, birazdan kocam olacak kişiyi Jeon Jungkook'u iyi zamanda, kötü zamanda hep destekleyeceğime; onunla beraber sonsuz bir hayat geçirmek istediğime, onu ölesiye kadar seveceğime, güveneceğime yemin ederim."

"Jeon Jungkook, yemininizi söyler misiniz?"

"Ben Jeon Jungkook, birazdan karım olacak kişiyi Kim Jennie'yi iyi zamanda, kötü zamanda hep destekleyeceğime; onunla beraber sonsuz bir yaşam istediğime, onu ölesiye kadar sevip, koruyup, güveneceğime yemin ederim."

Yeminlerimizi söyledikten sonra herkes alkışlamaya başlamıştı. Kızlar bize tezaruat yapıyordu

"Artık yağmurda ıslanmayacaksınız; çünkü herbiriniz diğeriniz için sığnak olacaksınız
Artık hiç üşümeyeceksiniz; çünkü hed biriniz diğeriniz için sıcaklık olacaksınız
Artık hiç yanlızlık çekmeyecekziniz; çünkü biriniz diğerinize yoldaş olacaksınız
Artık tek bir bedensiniz; çünkü önünüzde tek bir hayat var
Şimdi yuvanıza gidin ve birlikteliğinize tanık olacak günlere başlayın
Her gününüz mutlulukla dolsun, ömrünüz mutlulukla uzasın. "

"Şimdi bu evliliğe karşı çıkan biri yoksa gelini öpebilirsiniz"

Jungkook bana dönmüş ve dudaklarıma uzanmıştı ama hiç duymak istemeyeceğim bir ses duymuştum. Biri itiraz ediyordu. Bu kişi Yujin başkası değildi.

"Bu evliliğe itiraz ediyorum. Jeon Jungkook, Kim Jennie'yle evlenemez. Çünkü ben Jeon Jungkook'tan hamileyim!"

Ayrılmamıza sebep olacak sözü duymuştum. En son hatırladığım bağırışlar ve gözlerime inen siyah bir perdeydi.

&

Kendimi fırtınalı, ıssız bir adada kaybolmuş küçük bir kız çocuğu gibi hissediyordum. Yapayanlız, üşümüş, korkmuş. Ordan oraya koşturuyordum. Beni ısıtıcak, beni koruyacak birini istiyordum. Hayatım fırtınasız geçsin, biran önce mutluluğuma kavuşayım istiyordum. Şuanki 23 yaşındaki Jennie'nin, 8 yaşındaki Jennie'den farkı yoktu sadece biraz güven istiyordu. Bu ıssız adadan onu kurtaracak kişinin gelmesini bekliyordu.

"Jennie iyi misin? Bizi korkutuyorsun, lütfen bişeyler söyle" diye tekrar yakınmaya başladı Jisoo unnie.

Onların beni anlamasını beklemiyordum. Ama yanlız kalmak istiyordum, kimseyle konuşmak istemiyordum. Yorulmuştum. Kaç kadın düğün gününde aldatıldığını öğrenirdi ki. Düğün yerinde hafif fenalaşmıştım, kendime geldikten sonra koşarak orayı terk etmiştim zaten. Kızlarda peşimden gelerek Jisoo unnienin evine getirmişlerdi beni. Şuan o ne haldeydi bilmiyordum, bilmekte istemiyordum.

Yapmaz dediğim adam yapmıştı. Üzmeye kıyamadığım adam şuan beni paramparça ediyordu. Sivri parçalar kalbimi kanatıyor, bir daha kapatılmayacak bir yara açıyordu. Onun bundan haberi yoktu, bir daha da olmayacaktı zaten.

Burdan gitmeliydim. Yanlız kalmalıydım, yanlız kalmak istiyordum. Ayağa kalktığım gibi uzun, lanet, gelinlik ayaklarıma dolanmıştı. Önce bunun icabına bakmalıydım. Hızlı hızlı yukarıya çıkmıştım. Çekmeceleri karıştırıyor, istediğim şeyi arıyordum. Makas. Bulmuştum.