HIS SECRET (COMPLETED)

CHAPTER 20

IN THE room there's a man and a woman, making love, room is field with moans and groans. Enjoying the rhythm of their bodies.

Agad na napatulala si Jonah nang magreplay na naman ang mga salitang iyon sa kanyang utak.

Nanaginip siya!

Me and —

"Anong niluluto mo?"

"Ay pisteng kabayo!" Agad akong napatalon sa gulat na aking naramdaman ng biglang may baritonong boses na nagsalita sa likod ko.

Tiningnan ko si Joshua at sinamaan ito nang tingin.

"Nagulat ba kita?" Natatawang usal nito.

"Hindi ah..." sarkastiko kong anas. "Napatawa lang," at peke akong tumawa sa harapan nito.

"Sorry na nga," then he pouted. "Hindi ko naman sinasadya, lalim nang iniisip mo kasi, eh." Nakanguso pa 'ring usal nito.

Ang memoryang kaninang binubura sa alaala ay naalala na naman! "Nananadya kaba?" Sikmat ko sa binara.

"Anong nanadya?" Kunot-noong tanong nito, hindi kona ito sinahot pa dahil inirapan kona lamang ito.

Bumalik ako sa ginagawa ko at patuloy na inaalis ang panaginip na iyon sa isip ko! Sa lahat ng puwedeng panaginipan, bakit ganun?!

Ilang segundo pa ang lumipas nang may maramdaman akong presensya sa tagiliran ko, I know it's him but I tried to ignore him because of that damn dream! Or should I say wet dreams!

"Hey... is there something wrong?" Tanong nito.

"H-huh?"

"May problema kaba sa akin?" Malungkot ngunit nag-aalalang tanong nito.

"H-huh?" Utal kong sagot. "Ah.. hindi, ah!" Agad na sagot ko nang makabawi ako pagkalutang ko.

He sighed, "uhm, does my presence bother you?" He asked softly.

Yes! Dahil nahihiya ako sa'yo grrr. "Uh, no, not at all..." pagsisinungaling ko.

Agad na mang ngumiti si Joshua at tiningnan ang ginagawa ko. Then, he asked. "What are you doing? Bakit ikaw ang nagluluto?" His eyebrows furrowed.

Agad naman aking napatingin sa kanya. 'Narinig ko lahat kagabi, patawarin mo ako kung sakit nalang ang binibigay ko sa'yo pero wala tayong magagawa, 'yun ang totoo.' Saad ng isip ko.

"Bumabawi," ngumiti ako. "Ito ang pambawi ko, lulutuan kita ng  mga alam kong putahe!" Usal ko sa harap nito.

Agad namang napangiti ang binata. "Talaga? Wow. That's heaven I guess!" Nakangiting saad nito. "Pero, bakit ka babawi?" Tanong nito.

Malungkot akong napangiti, "I heard you crying last night." Anas ko na kinagulat naman nang binata. "And I am sorry again for making you cry, It wasn't really my intension, Joshua.." dagdag ko.

"L-lahat? Narinig m-mo?" He asked.

I bit my lips and slowly nodded. "Yes." anas ko.

"Okay. Stop doing that," anas nito at tinuro ang labi ko kaya agad ko namang winala iyon. "Damn. I am so gay last night." Tumatawang anas pa nito.

Sumeryoso ako, "but, seriously, Joshua. It wasn't really my intension to hurt you.. I am sorry,  Joshua." Nakangiting kong usal.

"I know, and you don't have to say sorry. Wala ka namang kasalanan, e." Agad naman itong ngumiti. "The hurt word is part of loving you, I guess."

Hindi ako nagsalita at ngumiti na lamang, dahil 'yun na naman ang tibok ng puso ko! Ang bilis.

"Hmmm, so, let's stop that gayshit I've done last night. Nakakahiya," parang naiinis pang anas nito. "So, anong lulutuin mo?" Tanong nito.