I Finally Find The One (IFFTO)

CHAPTER 6

Natapos din ang unang araw ng pagtatrabaho na magkasama sila Damon at Luna.

Hinihintay ng binata si Luna dahil may inutos siya rito na kunin na papel para mapirmahan niya nang hindi na niya gawin pa bukas.

Pagod na siya kung kaya't gusto na nito umuwi at mag-pahinga.

Ngayon na lang siya ulit nagseryoso ng ganito sa trabaho.

Nawalan na rin kasi siya ng gana simula ng—aish!

Hindi ko na dapat iniisip ang mga ganon, sa loob-loob niya.

Tinignan niya na lang ang mga folders na inaayos ni Luna kanina na nakapatong dito sa lamesa niya.

Maayos ang pagkakalagay ng mga files at sunod-sunod ito tulad ng gusto niya. Hindi na rin masama.

Kaya naman pala.

Lumipas ang ilang minuto at wala pa rin si Luna. Pinagpasyahan na niyang sundan ito sa cr para tawagin.

"Luna! Ang tagal mo naman ata! Move faster, will you?" sigaw ng binata habang papalapit sa cr.

Natigilan siya ng may paa siyang nakita sa sahig malapit sa cr.

Teka? Hindi sa naniniwala ako sa multo ha, pero bakit ganyan?

Dahan-dahan niyang nilapitan ang katawan na nakahiga sa sahig.

Hinawakan niya ito at inayos ang pagkakahiga para makita ang mukha nito.

Laking gulat niya na si Luna ito.

"Luna?! Anong nangyari sayo? Damn. Wake up!" alog niya sa dalaga ng kaunti.

Hindi maganda ang kulay nito dahil namumutla na ito. Kailangan na niyang dalhin ito sa ospital.

Kinuha niya ang kaniyang cellphone at tinawagan ang guard sa baba.

"Come up here. Now." sabay buhat niya kay Luna.

"Please be okay Luna." mahinang sambit niya.

----------

"Are you the relative of the patient?" tanong sa kanya ng nurse.

"No. I'm her boss. And nasa office ko siya when it happened" paliwanag niya rito.

"Oh okay. That will do. So the case of Ms. Reyes is over fatigued and I was able to conclude that she wasn't able to eat for the whole day that's why it added to the factor why she collapsed. But furthermore, a rest and a meal will let her be back to normal. Now will you excuse me. I still need to attend to other patients." sabay alis nito.

This may have been my fault.

Una, maaga ko siya pinag-ayos at late naman ako nagising. So I conclude na hindi na siya nakapag-almsusal kanina.

Second is, Lunch. Ang dami kong pinagawa sa kanya and then hindi pala siya nakakain ng lunch.

Pero what happened to the food that I gave her?

Did she just thew it away?

Lastly, anong oras na ngayon. It's past 8 in the evening and wala pa siyang dinner or kahit anong matinong kinain for the day.

Ito ang mga tumatakbong kaisipan sa utak ng binata habang tinitignan si Luna na nakahiga.

Nilapitan niya ang higaan nito at bigla namang nagmulat ng mga mata ang dalagita.

"Sir Damon? Anong nangyari? Bakit ako nandito?" tanong nito habang umuupo.

"You did not ate for the whole day. What did you do to the food that I gave you? Ha? Tinapon mo? Kung ayaw mo no'n, sana binalik mo na lang sakin. Hindi yung itatapon mo na parang wala kang pakialam sa ginawa ko." inis na sabi niya rito.