Faded Accounts (Law of Attraction Series # 1) (PUBLISH UNDER IMMAC PUBLISHING)

Chapter 20

Hindi makapaniwala akong nakaupo ngayon sa harap nilang dalawa habang patuloy ang pagsasalita ni Zoey tungkol sa kung ano-anong bagay.

I was spacing out the whole time we got here in this restaurant, matapos kasing ipakilala ni Zoey si Oli bilang boyfriend niya ay agad niya akong hinila para sumama sa kanilang maglunch, which is hindi ko agad natanggihan dahil nawala ako sa tamang pagiisip.

Narealize ko na lang na ang laki kong tanga para sumama dito.

"So, how's life Aberry, since when ba tayo last nagkita?!" Zoey ask me.

Napatingin ako sa kanya at inisip muli ang tanong niya, dahil medyo nagloloko ata ngayon ang utak ko. Hindi nagsisink in sakin ang lahat.

"O-ok n-naman ikaw ba?" sobrang awkward at gulo ng nararamdaman ko ngayon. Lalo na andito sa harap ko si Oli na panay ang pagtitig sakin.

Like his scanning my face and my whole soul to that kind of stare.

"I'm great, kakauwi ko lang galing Vietnam for our company campaign there, almost 5 months ako don dahil sobrang na enjoy kong ihandle ang branch company namin doon. So, Oli had to suffer 5 months with a long-distance relationship with me right babe? Did you miss me?" Oli glances at her and urges a smile, "Yeah I miss you so much" he said.

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya at nasamid kaya agad akong dinaluhan ng waiter at inabutan ng maiinom. "Oh, my are you ok Aberry?" nag aalalang tanong ni Zoey sakin.

"Oo nasamid lang ako ng slight" nakangiti kong sambit at iniwasang tignan si Oli dahil alam kong nakatingin din siya sakin ngayon, ramdam ko eh.

"By the way, you know dapat nga kasama ko si Oliver sa Vietnam, my dad asks him to work on us na lang dahil gusto siyang gawing president ni Dad sa branch namin sa Vietnam but he refuses and choose to stay here as a finance manager parin" Zoey rolled her eyes on Oli, and acted like she's mad at him when you can clearly say na nagpapalambing lang talaga siya dito.

"Ahhh," iyon na lang ang sanabi ko, at patuloy parin siya ng pagkwento ng kung ano-ano sakin, habang ako ay hindi na talaga mapakali sa inuupuan ko.

Parang nagrarambulan ang mga brain cells ko sa oras na ito dahil sa sitwasyon na ito, hindi parin talaga ako makapaniwala sa lahat ng ito.

I was just supposed to eat lunch with Oli, panong naging iba ang takbo ng storya.

My brain is in a big mess right now. I can't even cope up well habang kwento ng kwento si Zoey about sa mga nangyari samin nong highschool.

"Then you remember that day that I give you 500 pesos for us to buy the same shoes but you refuse---"she stops from talking and look at my back as her eyes widened.

"Wait don't tell me she's also working here this is too much," kinikilig niyang sambit bago sumigaw. "ALI!!!" agad akong napalingon ng tawagin niya ang naglalakad na si Alliana sa likod ko. She was with her team when she looks at our table.

"Ali!!!" Zoey stand up and run to her, agad akong humarap kay Oli at tinignan siya ng masama.

"Bakit hindi mo sinabing my girlfriend kana pala!!!" mahina kong sambit.

"You never ask" casual na sambit niya, kaya lalo akong hindi makapaniwala.

"Oli!!!" pabulong kong sigaw na puno ng inis.

"Ano?" tanong niya na parang wala lang sa kanya ang lahat.

"Anong Ano! I kissed you last night!!!" inis kong bulong.

"Yes, I clearly remember that anong problema?" he said. His insane!!! I can't believe this.

"And you kissed me back!!!" I'm shaking right now.

"It's a normal reflex from a man Aberry," he answers and smirks at me.

"Oh!!! Shit hindi ko kaya ito," hindi makapaniwala akong bumuga ng malalim na hininga at napasandal sa upuan na inuupuan namin.

He continues staring at me, and when Zoey came back with Alliana pinaupo niya ito sa tabi ko. I saw how Ali seriously stared at Oliver before she held my hands under the table.

She looks at me with an expression that says, explain this.

"Ali this is so exciting, meeting you two again, I miss you I didn't expect to see you here by the way meet my boyfriend Ali, Oliver although you know him already because you work at the same company, I'm still happy to introduce him to you guys" Nakangiting sambit ni Zoey at hinalikan si Oli sa pisngi.

"Wow, gaano na kayo katagal?" agad kong pinisil ang kamay ni Ali ng itanong niya iyon kay Zoey.

"We're about 2 years I guess right babe?" she answers and asks Oliver.

Oliver just nodded at her and glance at me which I quickly roll my eyes at him. I feel so mad at him right now.

Kumain lang kami at nagpatuloy ang kwentuhan at pagkatapos kumain ay agad na nagpaalam si Alliana dahil may lakad pa ito, ganon din ang ginawa ko at agad silang iniwan dalawa.

Buong hapon ay lutang ako at hindi matapos tapos ang aking trabaho kaya kinailangan ko pang magover time para lang matapos ito at macompile para bukas.

Nagstay pa ako sa office pagkatapos kong gawin lahat ng papers, nagmuni muni sandali at pinilit intindihin ang nagyayari.

Pati narin ang nararamdaman ko, hindi ko ito maintindihan dahil parang ang sakit ng dibdib ko kanina pa, naiinis ako sa konting galaw ko lang at hindi ako makapagisip ng maayos simula kanina. I feel like I was hanging on the space with a crumble brain.

"Bakit hindi niya sinabi sa'kin?" I whisper while staring at my PC screen.

Ang tagal na rin naming magkakilala pero ni minsan hindi niya nabanggit sakin na may girlfriend siya at never ko siyang nakitang may ka face time, or maybe hindi ko lang talaga nakikita.

Tama siya hindi naman ako nagtanong eh, "Arghhh!!!" I groan at ginulo ang aking buhok.

Naguguluhan ako!!! "Masyado ba akong nag assume?" I ask myself.

Pero kahit anong hintay ko ng sagot walang lumalabas na sagot, naglaro muna ako sa phone ko dito sa opisina at hanggang sa hindi ko namalayan ang oras.

Umuwi ako at nagtaxi, I continue playing inside the taxi at tumigil lang ako nang makarating ako sa unit three building.

"Bayad ho, manong," bumaba na ako ng taxi at naglakad papasok ng unit building.

Kinukuha ko ang susi sa bag ko ng bumukas ang pinto ng unit ni Oliver, lumabas siya mula doon at agad nagtagpo ang aming mga mata.

Tumayo ako ng maayos at hinarap siya, he stands in front of his door, "Ginabi ka" he said.

"Obvious ba?" pabalang kong sagot.

He put his hands in his pocket and leans against the wall beside his door. "Galit ka ba?" nagtanong pa nga!

"Hindi bakit naman ako magagalit?"

"Dahil hindi ko sinabi sayo ang tungkol kay Zoey," he said.

"Oh, alam mo naman pala eh bakit nagtatanong ka pa! ano ka test paper!!!" irita kong sambit. Pero nginitian niya lang ang sinabi ko at tinignan ako.

Dahil mas lalo akong nainis sa inaakto niya nagsalita na ako, "Ang tagal na rin nating magkasama, bakit hindi mo man lang nabanggit sakin na may girlfriend ka pala!!"

"Hindi naman ito kailangan pag usapan" sambit nito na parang hindi big deal ito sa kanya.

"Ano! Napakawalang kwenta ng dahilan mo Oliver. alam mo, sana sinabi mo na may girlfriend ka o kaya ganito, taken na ako so off limits tayo para hindi ako magkagusto sayo!!"

"Bakit, do you like me?" he asks and stand straight.

"Hindi noh! Asa ka boy!!!" pagtatanggi ko at agad pumasok sa unit ko at pabalibag na sinara ang pinto.

"Nakakainis!!" I hissed.